Confronterend en troostrijk tegelijk

Deze recensie verscheen eerder al op https://sannereadsalot.wordpress.com/

Caroline Baas vertelt in Roadtrip Alzheimer haar verhaal nadat bij haar vader de diagnose Alzheimer is geconstateerd. Waar loopt zij tegenaan? Hoe gaat zij om met deze diagnose? Ze neemt de lezer mee in het hele proces, tot aan het overlijden van haar vader en daarna, als zij haar eigen weg weer moet vinden na een intensieve periode mantelzorger te zijn geweest.

“Het is wonderlijk om te zien hoe het brein werkt bij deze ziekte, er is geen touw aan vast te knopen wat wel blijft hangen en wat niet. Waarom onthoudt papa sommige nutteloze dingen wel en vergeet hij juist bepaalde essentiële zaken? Het zou makkelijk zijn als je daar zelf invloed op kunt hebben, maar helaas werkt dat niet zo.” Bovenstaand stukje zegt eigenlijk alles. Het zorgt soms voor pijnlijke situaties, maar ook voor grappige situaties. Vader Baas blijft de moed erin houden en blijft bij elke nieuwe tegenslag roepen “…ik ben marinier geweest.”

Uit de toon waarop Caroline de lezer meeneemt in dit proces spreekt enorm veel liefde voor haar vader. Het hele verhaal door voel je als lezer het respect dat Caroline voor haar vader blijft houden, ook als zij er zelf, door alle ballen die ze in de lucht moet houden, weleens doorheen zit. Ze is heel open, ook over haar eigen rol in dit proces en haar emoties die alle kanten opschieten. De emoties zijn voelbaar én herkenbaar; zeker geen vals sentiment, maar oprechte twijfels, schuldgevoelens en verdriet. Uitspraken die haar vader door zijn ziekte doet kunnen hard aankomen, doordat hij ze ongenuanceerd uitspreekt. Dit doet pijn, maakt haar soms boos. Het is en blijft moeilijk om het onderscheid te blijven zien tussen wat haar vader zegt en wat de ziekte zegt.

Caroline Baas heeft een prettige schrijfstijl. In korte hoofdstukken neemt zij je mee in het leven van haar vader; van een bezoekje aan de tandarts tot een stukje wandelen door de natuur. Het is alsof ze bij je aan tafel zitten: geen onnodig lange zinnen of moeilijke woorden. Tijdens het lezen voelt het bijna alsof je met Caroline in gesprek bent over haar vader. Daardoor weet zij de lezer ook te raken. Het is zo puur, zo invoelbaar, zo ontroerend, maar ook zo verdrietig. De momenten waarop haar vader nog besefte dat hij achteruit ging, kwamen binnen. Die machteloosheid, het weten dat het slechter met je gaat en er niets tegen kunnen doen…

Roadtrip Alzheimer is een confronterend, maar ook troostrijk verhaal over een dierbare met de ziekte Alzheimer. Een verhaal dat iedereen die iemand nabij kent met Alzheimer zal herkennen. Een verhaal vol dankbaarheid over wat zij en haar vader deelden.

Een verhaal met een lach en een traan, wat mij niet onberoerd liet, mede omdat ook mijn vader deze vreselijke ziekte heeft. Ik las het dan ook met de nodige emoties, van verdriet, ontroering tot warmte en bezinning en dankbaar voor de momenten die wij nog kunnen delen. 4,5 sterren
.
Genre: non-fictie ISBN: 9789464498103

Uitgever: Davey Jones Publishing Aantal pagina’s: 176 Uitvoering: paperback Uitgave: mei 2023

Dank aan Davey Jones Publishing voor het recensie-exemplaar.