zo realistisch beschreven …

In “het meisje met de halve ster” neemt Judith Visser ons mee naar Rotterdam en omgeving bij het begin van WOII. Debra is half-joods, haar vader is Jood maar haar moeder is Nederlandse. Ze heeft ook nog een broertje Siem. Beetje bij beetje merken ze de verandering in de stad die bezet wordt door de Duitsers. De Jodenhaat neemt stelselmatig toe. En waar half-joden eerst nog gespaard blijven, worden ze ook meer en meer slachtoffer van de gruwelijkheden. Aan onderduiken denkt de familie niet, maar uiteindelijk als vader opgepakt wordt, hebben Debra en Siem geen andere keuze meer. Debra weigert om bij een gezin te gaan onderduiken en eigent zich een plek toe in het nabijgelegen bos- en duinengebied, de plaats waar net veel Duitse activiteit is.
Daarnaast lezen we het verhaal van de jonge wolf Chaver, die na de bombardementen weet te ontsnappen als de dieren van de dierentuin een voor een worden afgeslacht. Na een omzwerving doorheen de stad, komt hij terecht bij Saul, de dierenarts van de dierentuin. De twee bouwen een band op tot Saul opgepakt wordt door de Duitsers. Chaver weet te ontkomen en zoekt ook een onderkomen in het bos- en duinengebied. Debra en Chaver vormen daar een uitzonderlijke combinatie.
Judith Visser weet over de gruwelijke tijd van WOII toch een mooi en warm verhaal te maken. Ze geeft heel goed de geest weer waarin de Nederlandse bevolking WOII beleefde. Eerst de zekerheid dat ze net als in WOI wel gespaard zouden blijven. Daarna de ontnuchtering dat hun land deze keer wel betrokken partij is in de oorlog. En vervolgens het langzaam binnensijpelende besef dat de Joodse bevolking alle gruwel over zich heen krijgt. Het personage Debra is een zeer mooi getypeerd personage. Eerst onbevangen en onbevreesd, maar aan die houding wordt beetje bij beetje geknabbeld. Het is mooi om zien dat het personage ondanks alles toch stand houdt. Ook mooi dat het verhaal een kort vervolg krijg in het heden. Daarnaast ook het verhaal van onvoorwaardelijke liefde tussen mensen maar ook tussen dier en mens. Judith Visser beschrijft het zo realistisch dat je het idee krijgt zelf ter plaatse alles mee te beleven.