Lezersrecensie
Niet leuteren, niet zeuren: bam!
Gewoontegetrouw gaat Corine Hartman helemaal los met het schrijven van een nieuwe thriller. Ze springt in het ijle, zonder valscherm. Dit zal ongetwijfeld niet de laatste keer zijn.
‘In vrije val’ is het tweede deel uit de serie rond borderliner Faye van Laar. Dit onberekenbare hoofdpersonage – een sublieme creatie van haar literaire schepper - verblijft nog steeds in de psychiatrische instelling van haar vader; op de Veluwe.
Faye wil het absoluut; ze krijgt het ook: meer zelfstandigheid. Op deze manier blijft ze niet de hele tijd afhankelijk van derden. Dolenthousiast brengt ze haar nieuwe woonst op het landgoed van de instelling op orde. Tevens komt ze in aanraking met Mika Priens; hij is een voormalige militair met PTSS (posttraumatisch stresssyndroom). De getormenteerde man wordt verdacht van de moord op zijn vrouw en zoon. De reddende engel komt niet uit de lucht gevallen, geen deus ex machina. Het is echter Faye die, samen met medepatiënt Lisa, op zoek gaat naar de ware toedracht van de misdadige feiten. Is Mika werkelijk onschuldig? Of zijn er andere duistere elementen die hebben geleid tot dergelijke grote catastrofe? Wie heeft een kortsluiting in het hoofd?
“Nou ja, dat klinkt misschien wat luguber, maar het zit zo: we zouden mogelijk kunnen genezen van PTTS door experimentele behandelingen in een kliniek, waaronder elektroshocks.”
Corine Hartman gunt de lezer geen adempauze; op elke pagina komen de ontwikkelingen bovendrijven. Ook dit keer komt de auteur aandraven met een dichtgetimmerd plot, erg sterke personages en dingen uit de actualiteit (zoals virtuele realiteit). Ze schrijft in haar typische aantrekkelijke stijl, zonder gebruik te willen maken van enig clichégedoe. De korte hoofdstukken hebben een doel: verder blijven lezen. Missie geslaagd, dus.
De schrijfster zet een stevige constructie neer, waarin de lezer opnieuw uitgebreid kennis mag maken met een aantal vertrouwde personages uit het eerste deel.
Zo heeft een leuke reünie plaats met haar ‘familie’, de bewoners van Groot Loenen; met rechercheur Simon, waarmee Faye een bijzondere band heeft.
“Hij kan zijn gevoelens niet uiten, verdraagt geen liefde, het is elke dag oorlog in zijn hoofd. Hij kan ineens razend worden, is schrikachtig, slaapt slecht.”
Het is aanbevelenswaardig ‘Een duister pad’ te lezen, om je vervolgens te storten op ‘In vrije val’. Trouwe fans van het werk van deze auteur houden niet van saaie toestanden, die willen overrompeld worden. Ook verkiezen ze uitgediepte karakters; die eveneens een sterke evolutie doormaken. Er is geen gebrek aan dit alles, in deze nieuwe psychologische thriller.
Geen twee zonder drie; een derde deel met topwijf Faye van Laar komt er in ieder geval aan.
Niet leuteren, niet zeuren: bam!
‘In vrije val’ is het tweede deel uit de serie rond borderliner Faye van Laar. Dit onberekenbare hoofdpersonage – een sublieme creatie van haar literaire schepper - verblijft nog steeds in de psychiatrische instelling van haar vader; op de Veluwe.
Faye wil het absoluut; ze krijgt het ook: meer zelfstandigheid. Op deze manier blijft ze niet de hele tijd afhankelijk van derden. Dolenthousiast brengt ze haar nieuwe woonst op het landgoed van de instelling op orde. Tevens komt ze in aanraking met Mika Priens; hij is een voormalige militair met PTSS (posttraumatisch stresssyndroom). De getormenteerde man wordt verdacht van de moord op zijn vrouw en zoon. De reddende engel komt niet uit de lucht gevallen, geen deus ex machina. Het is echter Faye die, samen met medepatiënt Lisa, op zoek gaat naar de ware toedracht van de misdadige feiten. Is Mika werkelijk onschuldig? Of zijn er andere duistere elementen die hebben geleid tot dergelijke grote catastrofe? Wie heeft een kortsluiting in het hoofd?
“Nou ja, dat klinkt misschien wat luguber, maar het zit zo: we zouden mogelijk kunnen genezen van PTTS door experimentele behandelingen in een kliniek, waaronder elektroshocks.”
Corine Hartman gunt de lezer geen adempauze; op elke pagina komen de ontwikkelingen bovendrijven. Ook dit keer komt de auteur aandraven met een dichtgetimmerd plot, erg sterke personages en dingen uit de actualiteit (zoals virtuele realiteit). Ze schrijft in haar typische aantrekkelijke stijl, zonder gebruik te willen maken van enig clichégedoe. De korte hoofdstukken hebben een doel: verder blijven lezen. Missie geslaagd, dus.
De schrijfster zet een stevige constructie neer, waarin de lezer opnieuw uitgebreid kennis mag maken met een aantal vertrouwde personages uit het eerste deel.
Zo heeft een leuke reünie plaats met haar ‘familie’, de bewoners van Groot Loenen; met rechercheur Simon, waarmee Faye een bijzondere band heeft.
“Hij kan zijn gevoelens niet uiten, verdraagt geen liefde, het is elke dag oorlog in zijn hoofd. Hij kan ineens razend worden, is schrikachtig, slaapt slecht.”
Het is aanbevelenswaardig ‘Een duister pad’ te lezen, om je vervolgens te storten op ‘In vrije val’. Trouwe fans van het werk van deze auteur houden niet van saaie toestanden, die willen overrompeld worden. Ook verkiezen ze uitgediepte karakters; die eveneens een sterke evolutie doormaken. Er is geen gebrek aan dit alles, in deze nieuwe psychologische thriller.
Geen twee zonder drie; een derde deel met topwijf Faye van Laar komt er in ieder geval aan.
Niet leuteren, niet zeuren: bam!
3
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Guy Doms
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
