Af en toe even trippen

Mijn konijn van vaderskant; het is in ieder geval een extraordinaire titel. Dit is tevens een van de tweeëntwintig korte verhalen uit de bundel van de Israëlische schrijver en filmmaker Etgar Keret (1967). De snedige vertaling uit het Hebreeuws is van Ruben Verhasselt.

Keret stelt een collectie voor van compacte, onwerkelijke vertellingen met een bizar randje. Om eveneens het humane en steekhoudende cachet zeker niet te vergeten. Op een luchtige (maar daarom niet minder confronterende) manier, snijdt hij thema’s aan zoals de liefde, familie, oorlog, menselijke relaties en drugs. Zijn humor – die af en toe wrang is – maakt het geheel luchtiger. De complexiteit van het leven staat steeds centraal; of het nu over een totaal geschift verhaal gaat, dan wel over een amusant en onderhoudend voorval. Zo is er bijvoorbeeld het titelverhaal, waarin de vader van drie jonge dochters bij hen weggaat. De meisjes menen hun papa opnieuw te ontdekken in een konijn.

‘Ze legde Ella ook uit dat we hem niet ‘papa’ mochten noemen als we met mama praatten, want mama was nog boos op papa vanwege de ruzie, en totdat ze hem helemaal vergeven had, moesten we doen alsof papa gewoon een konijn was.’ - Mijn konijn van vaderskant

'Pineapple crush' is veruit de langste vertelling; deze beslaat zo’n veertig pagina’s. Na het beëindigen van de dagtaak worden de scherpste hoeken van zijn leven afgevijld en afgerond, tijdens het roken van een joint. Zodra een stoned gevoel hem overvalt, kan de protagonist volop genieten van de zonsondergang; op de boulevard aan het strand. Hij maakt kennis met een bijzondere vrouw, die maar al te graag gebruikmaakt van een door hem aangeboden wietpeuk. Het begin van een sprookje? Vergeet het maar.

‘Ik wist ook dat ze getrouwd was, al droeg ze geen ring, want een van de eerste keren had ze al gezegd dat ze van haar man geen wiet mocht roken omdat dat illegaal was en het je kortetermijngeheugen naar de kloten hielp.’ - Pineapple crush

De verhalen uit deze verzameling zijn zeer gevarieerd, waarbij de meeste een doorslag zijn van het creatieve brein van Etgar Keret. Hij beheerst de kunst om met slechts weinig woorden een aparte wereld te creëren, bevolkt door echte mensen die hun ware aard en mysteries prijsgeven. Zijn vertelsels hebben een licht betoverend effect, waardoor je automatisch gaat lezen met een glimlach. Ofwel blijf je ietwat verdwaasd achter, vooraleer verder te gaan met een volgende grillige vertelling. Hoe knettergek het soms ook lijkt: alles kan, alles mag van deze auteur. Vergeet echter niet, af en toe een moment te trippen op een natuurlijke wijze.