Anders dan de Wallander-reeks, maar toch weer zo goed!

25 jaar geleden las ik mijn eerste Mankell, een thriller uit de Wallanderreeks. Ik was meteen fan en ben dat al die jaren ook gebleven. Italiaanse schoenen is geen thriller, maar speelt zich net als de Wallanderreeks wel af in Zweden. Fredrik Welin is een voormalig chirurg van in de zestig, die een kluizenaarsbestaan leidt op een eiland voor de Zweedse scherenkust. Na het begaan van een medische fout heeft hij zich daar teruggetrokken met een hond en een kat. Zijn sociale contacten zijn beperkt tot praatjes met de postbode.
Zijn leven neemt een andere wending als op een dag Harriet op zijn eiland verschijnt. Zij was vele jaren geleden zijn geliefde, maar hij heeft haar zonder afscheid te nemen achtergelaten toen hij voor zijn studies naar de VS trok. Harriet is terminaal en vraagt hem een oude belofte na te komen. Hierdoor neemt het leven van Fredrik plots een heel andere wending.
Fredrik Welin is geen sympathiek man: hij is knorrig, asociaal en ontloopt zijn verantwoordelijkheden. Ook de andere personages in de roman hebben hun kleine kantjes. Toch slaagt Mankell er in hen neer te zetten als mensen van vlees en bloed, voor wie je als lezer ondanks hun gebreken sympathie opvat, omdat je beseft dat zij ook maar hun best doen om er iets van te maken.
Hierdoor is Italiaanse schoenen een heel menselijk verhaal geworden. Het speelt zich al in het koude noorden, maar straalt toch een diepe warmte uit. Een fijn boek!