IJskoud verhaal

Luca Wolf en Emma Reich vinden op een mistige ochtend op weg naar school een achttiende-eeuws zeilschip midden in een bollenveld. Wanneer ze het miraculeuze schip gaan inspecteren, verdwijnt Emma. Luca weet dan al dat er iets vreselijks mis is aan het schip, maar kan niet voorkomen dat er nog meer mensen verdwijnen.
Wanneer dan een speciale geheime dienst ingrijpt en Luca met zijn moeder en zusje worden afgezonderd van de wereld, weet de tiener dat het helemaal uit de hand loopt. Wat is er gaande? Waarom wordt de vondst van het schip voor de wereld geheim gehouden?
Dit is nog maar het begin van een heleboel problemen voor Luca maar ook voor de geheime dienst NOVEMBER-6 die probeert de geheimen van het zeilschip te ontrafelen.

‘Orakel’ is een mysterieus en onheilspellend boek zoals alleen Thomas Olde Heuvelt kan bedenken (en misschien Stephen King). Behalve dat het plot ijzersterk in elkaar steekt, de spanning om te snijden is en de wereld buiten ‘Orakel’ ophoudt te bestaan, is het geweldige taalgebruik van Thomas Olde Heuvelt hetgeen dat dit boek een level hoger tilt. Hij weet in ongecompliceerde taal vanaf het begin een sfeer neer te zetten die je kippenvel bezorgt en bijdraagt aan het unheimische gevoel van het verhaal.

“Luca zei niets, maar tuurde met samengeknepen ogen naar links, waardoor Emma als vanzelf zijn blik volgde. De schemering lag goeddeels achter hen en de mist had de bleekblauwe tint aangenomen van de buik van een dode vis. Hij merkte dat als hij er te lang in staarde zijn ogen het gevoel kregen blind te worden. Maar in dat bleke licht doemde een vorm op.
Het was donker. En het was enorm.”

Het zijn dit soort passages waarmee Olde Heuvelt de sfeer bepaalt voor het boek, mooie metaforen die betrekking hebben op het verhaal, maar daarmee op een heel natuurlijke wijze verweven zijn waardoor het geen enkele keer gekunsteld aanvoelt.

“Voorzichtig stak hij zijn hand weer uit en klopte met zijn knokkels op een stuk waar het hout blootlag. Drie keer - een bezwering.
Drie is een magisch getal, dacht hij. Mensen kloppen automatisch drie keer op deuren, maar weten niet wat ze daarmee wekken aan de andere kant.
Voor de zekerheid klopte hij nog eens, gewoon om het evenwicht te doorbreken.”

‘Orakel’ is een boek dat onder meerdere noemers weg te zetten is. Het is een thriller met horrorachtige fragmenten, met een bovennatuurlijk tintje en toch heel krachtig in onze nuchtere wereld neergezet. Een beetje fantasy en ja, ook wel young adult elementen. Het is een boek dat een groot publiek zal aanspreken, maar zeker de lezers van ‘Hex’ zullen ‘Orakel’ niet links kunnen laten liggen.