Een duister verlangen

Speciaal agent Sayer Altair doet naast haar werk voor de FBI neurologisch onderzoek naar de werking van het menselijk brein bij seriemoordenaars. Tijdens een scan van een misdadigersbrein wordt ze weggeroepen, omdat er in een schuilkelder een dood meisje met een nog levende pup in een kooi is gevonden. Zij gaat de leiding krijgen naar het onderzoek, dat door de media algauw tot de kooimoordenaar wordt bestempelt. Tijdens het onderzoek bouwt de spanning zich op en wordt de zaak steeds complexer en groter. Dit mede, doordat het gevonden meisje de dochter van een senator is. Deze voert met hulp van de media de druk op Sayer en haar team behoorlijk op. Op een gegeven moment gaan ze zelfs vermoedens krijgen dat ergens een lek zit bij de FBI. Vermoedens en wendingen waardoor deze weer bijgesteld worden laten lange tijd de spanning in het verhaal.
Op het karakter van Sayer na, zijn de meeste karakters erg oppervlakkig en leer je ze niet echt kennen. Sayer is redelijk uitgewerkt en valt op als zwarte, motorrijdende vrouw, die snel carrière maakt. Als ze zich ergens druk om maakt, pakt ze automatisch haar zorgenkralen uit haar zak. Populair maakt haar dit niet binnen de hoofdzakelijk door mannen gedomineerde FBI wereld. Dat haar baas een vrouw is, zorgt er wel voor dat ze een kans krijgt. In de loop van het verhaal zie je wel dat de waardering door haar mannelijke collega Vik er is, doordat hij haar nieuwe zorgenkralen geeft. Achter de identiteit van de psychopaat kom je pas heel laat achter en leer je niet echt kennen. Gekooid heeft een goed plotopbouw, af en toe een vleugje humor en weet de lezer regelmatig op het verkeerde been te zetten, maar verliest door de ongeloofwaardige plotwending op het einde wel een beetje aan kracht.
Ellison Cooper heeft mij weten te boeien met haar verhaal, alleen door de medische termen en de veelvuldige plotwendingen en verdachtmakingen wordt de vaart wel uit het verhaal gehaald. Af en toe zat ik wel op het puntje van mijn stoel en wilde doorlezen, . Gekooid bevat korte hoofdstukken, die maken dat je door wilt lezen en steeds weet waar zich iets afspeelt door de aanduiding boven het hoofdstuk. In Gekooid heeft de auteur een knappe combinatie van antropologie, misdaad en de werking van het brein weten te verwerken.
Het valt onder een typische vrouwenthriller, maar is heel goed ook door mannelijke lezers te lezen.
Voor mij 3 1/2 ster!