Medusa en heel veel andere mythische wezens

Nadat ik van Natalie Haynes drie non-fictie boeken over Griekse mythen had gelezen en echt gevallen was voor haar manier om de mythen vanuit het vrouwelijk gezichtspunt te beschrijven, was ik heel blij met een roman van haar hand. Een roman over een personage die vooral bekend staat om haar monsterlijkheid. Ik was heel benieuwd hoe Haynes de stem van Medusa zou laten klinken.

Medusa kennen de meeste mensen als het monster met het slangenhaar. Het monster dat met één blik mensen in steen verandert. Het monster zonder gevoel en scrupules. De blik van Medusa laat zien dat er veel meer achter haar en haar monsterlijkheid schuilt en dat haar verhaal eigenlijk een verhaal over heel veel vrouwen is. Helaas bestaat uiteindelijk maar een klein deel van het boek uit het verhaal over Medusa en leer je haar als personage niet heel diepgaand kennen.
Haynes heeft ons tijdens het schrijven alle achtergronden willen leren van dit verhaal en hierdoor staan er erg veel verhaallijnen op papier. We volgen Zeus, Athene, Poseidon, Perseus en zijn moeder, een koning en zijn broer. Al deze verhalen worden uitgewerkt. Hierdoor blijft er weinig tijd over voor diepgang in een boek van iets meer dan 300 pagina's.
Uiteindelijk speelt Medusa meer een verbindende rol tussen allerlei Griekse mythen, dan de hoofdrol in haar eigen verhaal.

Ik denk dat ik meer plezier aan hetzelfde verhaal had beleefd als Natalie Haynes het als non-fictie had geschreven. In dat genre heeft ze zichzelf in ieder geval meer dan bewezen. En misschien dat het boek zoals het er nu ligt ook meer was bevallen onder die noemer. Het was toch vooral een overzicht van Griekse mythologie.