Een menselijk verhaal over een onmenselijke gebeurtenis

Doet sneeuw pijn is een autobiografisch verhaal dat de schrijfster schreef als verwerking voor haarzelf en als herinneringsdocument voor haar zoontje Lucas. Het boek leest als een verzameling columns over haar leven: een vrouw die na lang zoeken de man van haar leven vindt, een kind krijgt en dan geconfronteerd wordt met de dood van haar grote liefde. De schrijfstijl is wat droog en nergens echt dramatisch, hierdoor wordt het verdrietige verhaal nergens te zwaar. Toch kwamen de tranen toen het telefoontje kwam waarvan je als lezer weet dat het eraan komt.

'Ik voel me een buitenstaander die kijkt naar wat er gebeurt, terwijl ik vanbinnen openscheur.'

En ook als ze belt en zijn voicemail krijgt:

'Jean Michel, laat een bericht achter en ik bel je terug.' Ik stuur hem appjes dat ik er ben en van hem houd, dat ik morgenochtend meteen naar hem toe kom.'

Carolien Spaans schrijft open, eerlijk en soms met humor over haar ervaringen, strubbelingen en het opkrabbelen na de dood van Jean Michel. Een menselijk verhaal over een onmenselijke gebeurtenis.