Een echte feelgoodroman

Een landhuis en een hele hoop personages die allemaal hun eigen reden hebben om daar te zijn. Dat is in het kort het verhaal van Het huis aan de Vecht. De zussen Margreet en Reina Crispijn hebben dit boek samen geschreven en het resultaat mag er zijn.

Het boek start met het kennismaken van de diverse personages en daar wordt de tijd voor genomen. Barbara, Susanne, Fien, Carly en Nienke hebben allemaal hun eigen leven waar ze uit weg willen of moeten. In een paar hoofdstukken worden hun levens beschreven en de gebeurtenissen die hen doen besluiten om te solliciteren op een baan in het nieuwe senioren complex in Huis aan de Vecht. Zeer uiteenlopende verhalen en ook totaal verschillende personages en dat maakt het verhaal direct boeiend. De schrijfsters weten de karakters goed uit te werken, met de een heb je medelijden en die gun je een nieuw begin, de ander is een verwend en vervelend personage waarvan je weet dat die voor vuurwerk zal gaan zorgen.

Het boek zit goed in elkaar. Na het voorstellen van de personages komen ze bij elkaar in het huis en begint de interactie tussen de verschillende personages. Alles is past goed in elkaar en het is heerlijk lezen. De dames Crispijn hebben een erg fijne stijl van schrijven en het boek slokt de lezer helemaal op. Naast de vijf hoofdpersonages zijn er nog andere werknemers in het huis en er zijn ook een aantal bejaarde bewoners die bijzonder zijn en het verhaal compleet maken. Het wordt ook nog een beetje spannend als figuren uit de vorige levens van enkele dames weer opduiken, maar eind goed al goed, ook al is dat net weer een beetje anders dan verwacht.

Het huis aan de vecht is een heerlijke roman met leuke personages in een grote diversiteit met humor, een beetje drama en een vleugje spanning. Een echte feelgoodroman waar je tijdens en na het lezen van geniet en die je dichtslaat met een grote glimlach op je gezicht.