Een ijskoude pageturner die je niet loslaat.

Na ‘Het appelmeisje’ kon ik natuurlijk niet wachten om opnieuw in de wereld van rechercheur Idun Lind te duiken. En wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan! Tina N. Martin weet opnieuw een grimmige, beklemmende en tegelijkertijd razend spannende sfeer neer te zetten in het ijskoude noorden van Zweden.

Het boek opent meteen heftig: bij min 22 graden wordt onder een brug op de bevroren Oostzee het lichaam van een oude man gevonden. Al snel blijkt dat hij niet zomaar is overleden, maar op gruwelijke wijze is vermoord. Idun en haar nieuwe collega Tareq worden op de zaak gezet, en voor je het weet word je meegesleurd in een onderzoek dat hen voert naar de duistere wereld van mensenhandel, waar jonge vrouwen als handelswaar worden gezien.

Tina N. Martin schrijft vlot, meeslepend en realistisch. Haar schrijfstijl is modern en toegankelijk. Je zit er dan ook meteen in. De winterse setting draagt sterk bij aan de sfeer: het voelt bijna alsof je zelf in de vrieskou staat. De spanning is goed opgebouwd en de plot is ingenieus geconstrueerd, zonder dat het te ingewikkeld wordt.

Wat dit boek extra bijzonder maakt, is de tweede verhaallijn die zich afspeelt in de jaren zeventig. We volgen de jonge Peter, die gepest wordt en bevriend raakt met Silje. Aanvankelijk lijkt dit verhaal niets met het moordonderzoek te maken te hebben, maar langzaam vallen de puzzelstukjes op hun plek. En dat moment vond ik ijzersterk uitgewerkt.

De sterke sfeer, de goed opgebouwde spanning en de doordachte verhaallijnen maken het het goed boek.

Martin heeft opnieuw bewezen dat ze een naam is om in de gaten te houden binnen het Scandinavische thrillergenre. De dondermaker is duister, menselijk en meeslepend — precies wat je wilt van een thriller uit het hoge noorden.