Een hartverwarmend verhaal waarin een dromer een onverwachte held wordt.

Wat krijg je als je een dromerige dertiger, een breikring vol roddelende dames, en een vleugje Schotse charme samen in een boek stopt? Juist ja: een heerlijke feelgoodroman waar je hart automatisch een sprongetje van maakt. Jenny Colgan weet het wéér voor elkaar te krijgen in het tweede deel van haar Summer Skies-serie, Onder een roze hemel.

We maken kennis met Gertrude Mooney – door vrienden Gertie genoemd – die samenwoont met haar moeder en oma in een cottage waar je struikelt over de bollen wol. Overdag werkt ze in de supermarkt, 's avonds breit ze ingewikkelde patronen met dames die net zo graag praten als punniken. Spannend? Niet bepaald. Tot twee oude klasgenoten plots haar rustige wereld binnenstappen. Eén daarvan is Morag, een bekend gezicht uit het eerste deel Summer Skies, die Gertie’s leven een onverwachte wending geeft.

Wat Colgan zo goed doet? Ze kruipt in Gertie’s hoofd – en laat je daar in rondwandelen. De gedachten van Gertie zijn in het boek schuin gedrukt, en ik heb er hardop om moeten lachen. Haar eindeloze dagdromen over romantiek en avontuur zijn heerlijk herkenbaar én vreselijk grappig.

Ondanks de luchtigheid bevat het verhaal ook spanning. Aan het eind beland je in een hachelijke luchtmissie waarbij onze breiende heldin laat zien dat ze tot veel meer in staat is dan sjaals breien of boodschappen inpakken.

Wat deze roman echt bijzonder maakt, is hoe levendig zowel het dorpje Carso als zijn bijzondere inwoners door de auteur zijn neergezet. De sfeer, de humor, de warmte – het spat van de pagina’s. Colgan weet haar personages zó te beschrijven dat je het idee hebt dat je ze zelf kent.

Hoewel je dit boek prima los kunt lezen, raad ik aan om met “Boven de wolken” te beginnen. Niet alleen omdat het eerste deel geweldig is, maar ook omdat je dan al meer kennismaakt met Morag en haar achtergrond.

Onder een roze hemel is een warme, grappige en verrassende roman. Met wol, romantiek en een vleugje actie laat Jenny Colgan zien dat feelgood véél meer kan zijn dan voorspelbare liefde – en dat dromers soms de grootste helden blijken te zijn.