Sterke feelgood met net dat ietsje meer

Lianne Moriarty neemt je in haar boek, Grote kleine leugens, me naar de wereld van Pirriwee Public. Een kleuterschool waar kinderen van allerlei afkomst samenkomen. De kinderen zelf vinden het heerlijk, maar voor de ouders van al die prinsjes en prinsesjes maakt het heus wel uit met welk vriendje hun zoon of dochter zijn kleutertijd doorbrengt.

Het boek begint meteen met een ijzingwekkende gebeurtenis: er valt een dode op de jaarlijkse quizavond van Pirriwee Public. De politie start meteen een onderzoek, want het is niet geheel duidelijk of het hier om moord of een ongeval gaat. Met al die intriges die in de kleuterschool te vinden zijn, lijkt alles op het eerste te wijzen.

Daarna maakt Moriarty een sprong in de tijd. Ze keert zes maanden terug in de tijd, waar alles lijkt te beginnen wanneer Jane, een alleenstaande moeder, in de problemen komt. Door een heleboel misverstanden, die reeds beginnen tijdens de oriëntatiedag, wordt haar zoontje Ziggy aangewezen als een smerige pestkop. Maar Jane staat er niet alleen voor. Madeleine neemt haar onder haar hoede en samen met de beeldschone Céleste vormen ze een clubje. Uiteindelijk zorgt dit voor twee kampen onder de ouders en wordt alles op de spit gedreven tijdens de jaarlijkse quizavond.

Mortiarty weet vanaf het begin je aandacht te trekken. Beetje bij beetje geeft ze je informatie over de moord vrij. Hierdoor weet ze de spanning doorheen het boek magistraal op te bouwen. Wanneer je het antwoord op de ene vraag net gekregen hebt, rijst er alweer een nieuwe vraag. Niet alleen met spanning is Mortiarty meesterlijk, ook de humor in het boek is heerlijk herkenbaar. Tussen de hoofdstukken door krijg je uitspraken mee die de verschillende ouders deden wanneer ze ondervraagt werden. Zomaar uit hun context getrokken, worden deze hilarisch. Daarnaast creëert Mortiarty ook een heerlijke sfeer in het boek die je meer dan eens in lachen doet uitbarsten.

De personages in dit boek mogen dan wel behoorlijk stereotiep zijn, voor dit boek werkt het enorm goed. Grote kleine leugens is dan ook een feelgood met de nodige spanning en humor die ervoor zorgt dat je het boek geen seconde wil wegleggen. Doorlezen is de boodschap. De vlotte schrijfstijl die Mortiarty hanteert, zorgt er dan ook voor dat je het boek in een wip uit hebt.