Stevige onderhuidse boodschap

Carole Stivers heeft met De moedercode is een fantastisch sciencefiction verhaal met een waardige diepgang geschreven. Het pakt liefhebbers van het genre meteen, ook al heeft het een anachronistische insteek en komt het daardoor traag op gang. Vooral in de eerste helft moet men door de gekozen volgorde opletten en kan terugbladeren niet uitblijven. Dit werkt tegelijkertijd heel verfrissend en zorgt ervoor dat de lezer iets heeft om in te bijten. De geleerdheid is misschien niet voor iedereen weggelegd en affectie met wetenschap en technologie is ook een ware must. Het heeft actuele raakvlakken met het huidige Covid-19 Virus, als je je bedenkt dat wetenschappers in dit verhaal vooral focussen op het redden van de mensheid welke door een bacterie wordt bedreigd. Een echt stevige spanningsboog werd niet gevonden, toch huid het doel de lezer in zijn greep. De personages zijn goed neergezet. De kinderen in dit verhaal komen over als zelfstandige, intelligente wezens en hoewel de robots heel menselijk zijn omschreven, is dit niet meteen iets dat je van een robot verwacht. Heel fascinerend is ook de stevige onderhuidse boodschap die dit boek heeft als het gaat om de opvoeding van onze kinderen. Het is een boek over verantwoordelijkheid en over de toekomst.