Lezersrecensie
ZO van genoten!
Desperate housewives meets Dracula
Patricia Campbells leven heeft nooit kleiner geleken. Haar man is te druk met zijn werk, haar kinderen hebben hun eigen levens, haar demente schoonmoeder heeft constante zorg nodig, en zelf loopt Patricia alleen maar achter de feiten aan. Het lichtpuntje is haar leesclub, een hecht groepje vrouwen die elkaar vinden in hun liefde voor true-crime en thrillers. Tijdens hun bijeenkomsten gaat het zowel over seriemoordenaars als het moederschap, hun huwelijk, en de buurtroddels. Aan dit voorspelbare leven komt een eind als Patricia James Harris ontmoet, een knappe vreemdeling die in de buurt is komen wonen om voor zijn zieke tante te zorgen, en die zich uiteindelijk bij hun leesclub aansluit.
James is gevoelig en belezen, en hij bezorgt Patricia gevoelens die ze al jaren ontbeert. Maar iets aan hem klopt niet. Hij heeft geen bankrekening, hij komt overdag niet buiten, en Patricia’s schoonmoeder beweert bij hoog en bij laag dat ze hem kende toen zij nog een jong meisje was – onmogelijk.
Tijdens de maand oktober las ik enkel boeken binnen het horror genre, boeken die je de stuipen op het lijf jagen en je doen opspringen bij elke krakende traptrede. Maar "De southern book club’s guide to slaying vampires" had veel meer te bieden dan enkel horror elementen want de schrijver mixt verschillende stijlen tot zijn eigen uniek verhaal.
Patricia woont in een luxe buitenwijk waar de mannen uit werken gaan en de verveelde huisvrouwen vertier zoeken onder elkaar. Tussen de ovenschotels en het lappen van de ramen lezen ze true crime boeken over seriemoordenaars bij een glaasje wijn. Maar hun fantasie slaat helemaal op hol als de zonderlinge James bij hen komt wonen.
Patricia raakt meteen gecharmeerd door de mysterieuze bewoner en dringt zijn leven binnen. Geen bankrekening maar wel stapels cash geld, slapen alsof hij dood is, veel zweten en overdag niet buitenkomen ... het lijkt haast wel alsof hij ...
Als haar dementerende schoonmoeder ook nog eens begint te wauwelen dat ze James kent uit haar jeugd gaan de poppen aan het dansen.
Hendrix brengt horror en humor samen in dit geweldig boek over een vampier die zich nestelt tussen deze doodbrave gezinnen. Terwijl de mannen geimponeerd zijn door zijn zakelijke kennis organiseren de vrouwen een buurtonderzoek waar de FBI trots op zou zijn.
De verveling, de klassieke rollenpatronen en de angst dat de kinderen iets overkomt zet alles op scherp. De vrouwen breken los uit hun keukens en willen zichzelf opofferen om de waarheid aan het licht te brengen.
De spanning stijgt en de sfeer verandert tot iets dat niet langer menselijk is. Het boek doet je lachen maar ook wegkruipen van angst, het doet je fronsen als je leest over de onderdrukking van de huisvrouw en het openlijk racisme. Gary Hendrix doet het bloed van de pagina's spatten en maakt er een perfect filmisch geheel van.
Ik heb dit boek ZO graag gelezen, de emoties van de personages komen tot bij de lezer en het originele plot zit zo goed in elkaar met een gruwelijke climax op het einde!
Bedankt @standaarduitgeverij voor dit recensie exemplaar
Patricia Campbells leven heeft nooit kleiner geleken. Haar man is te druk met zijn werk, haar kinderen hebben hun eigen levens, haar demente schoonmoeder heeft constante zorg nodig, en zelf loopt Patricia alleen maar achter de feiten aan. Het lichtpuntje is haar leesclub, een hecht groepje vrouwen die elkaar vinden in hun liefde voor true-crime en thrillers. Tijdens hun bijeenkomsten gaat het zowel over seriemoordenaars als het moederschap, hun huwelijk, en de buurtroddels. Aan dit voorspelbare leven komt een eind als Patricia James Harris ontmoet, een knappe vreemdeling die in de buurt is komen wonen om voor zijn zieke tante te zorgen, en die zich uiteindelijk bij hun leesclub aansluit.
James is gevoelig en belezen, en hij bezorgt Patricia gevoelens die ze al jaren ontbeert. Maar iets aan hem klopt niet. Hij heeft geen bankrekening, hij komt overdag niet buiten, en Patricia’s schoonmoeder beweert bij hoog en bij laag dat ze hem kende toen zij nog een jong meisje was – onmogelijk.
Tijdens de maand oktober las ik enkel boeken binnen het horror genre, boeken die je de stuipen op het lijf jagen en je doen opspringen bij elke krakende traptrede. Maar "De southern book club’s guide to slaying vampires" had veel meer te bieden dan enkel horror elementen want de schrijver mixt verschillende stijlen tot zijn eigen uniek verhaal.
Patricia woont in een luxe buitenwijk waar de mannen uit werken gaan en de verveelde huisvrouwen vertier zoeken onder elkaar. Tussen de ovenschotels en het lappen van de ramen lezen ze true crime boeken over seriemoordenaars bij een glaasje wijn. Maar hun fantasie slaat helemaal op hol als de zonderlinge James bij hen komt wonen.
Patricia raakt meteen gecharmeerd door de mysterieuze bewoner en dringt zijn leven binnen. Geen bankrekening maar wel stapels cash geld, slapen alsof hij dood is, veel zweten en overdag niet buitenkomen ... het lijkt haast wel alsof hij ...
Als haar dementerende schoonmoeder ook nog eens begint te wauwelen dat ze James kent uit haar jeugd gaan de poppen aan het dansen.
Hendrix brengt horror en humor samen in dit geweldig boek over een vampier die zich nestelt tussen deze doodbrave gezinnen. Terwijl de mannen geimponeerd zijn door zijn zakelijke kennis organiseren de vrouwen een buurtonderzoek waar de FBI trots op zou zijn.
De verveling, de klassieke rollenpatronen en de angst dat de kinderen iets overkomt zet alles op scherp. De vrouwen breken los uit hun keukens en willen zichzelf opofferen om de waarheid aan het licht te brengen.
De spanning stijgt en de sfeer verandert tot iets dat niet langer menselijk is. Het boek doet je lachen maar ook wegkruipen van angst, het doet je fronsen als je leest over de onderdrukking van de huisvrouw en het openlijk racisme. Gary Hendrix doet het bloed van de pagina's spatten en maakt er een perfect filmisch geheel van.
Ik heb dit boek ZO graag gelezen, de emoties van de personages komen tot bij de lezer en het originele plot zit zo goed in elkaar met een gruwelijke climax op het einde!
Bedankt @standaarduitgeverij voor dit recensie exemplaar
1
Reageer op deze recensie
