Niet oud of stoffig, maar jong en fris

Tiberius, die uiteindelijk de opvolger van Augustus en hiermee de tweede keizer van het Romeinse Rijk zou worden, stond al veel te lang aan de zijlijn. Uiteindelijk gebeurde wat hij zelf niet (meer) hoopte, doordat het onwaarschijnlijke zich telkens voordeed: keer op keer viel de gedoodverfde opvolger van Augustus weg. En ook met zijn opvolging was het zo. Zo ontstaat het beeld van een wrede, paranoïde heerser die teruggetrokken in een megalomane villa op Capri resideert en zijn Rome gedurende bijna het hele laatste decennium van zijn heerschappij niet bezocht.

Je hoeft niet oud en stoffig te zijn om van de oudheid te houden, zegt Willemijn Van Dijk in het nawoord. Roerend eens, de schrijver dezes is daarvan het sprekende voorbeeld.
Tiberius brengt ze tot leven in deze vlot lezende biografie. De versie van het verhaal van mij, schrijft ze in haar woord vooraf. D.w.z. op basis van haar – zeer gedegen – onderzoek, brengt ze een genuanceerd verhaal. Niet eenzijdig nors en arrogant is het beeld dat ze ophangt van de keizer, maar veel aandacht schenkt ze aan zijn bekwaamheid. En aan de opvolgingskwestie natuurlijk, de insteek van het boek. Zowel voor hem als na hem. Spannend en verbijsterend. Wat had er meer gemogen? Kaarten (Rome, Romeinse Rijk), de plaatsen die vernoemd worden blijven té abstract. En de stamboom van de Julius Claudische dynastie, die mocht meer uitgewerkt zijn (b.v. met jaartallen) om alles nog beter te kunnen situeren in de tijd. Ik heb er van genoten, van de persoonlijke insteek van de auteur, van de goed gekozen citaten, vanaf het voorwoord tot het nawoord. Niet oud of stoffig, maar jong en fris.

****
Toegevoegd aan mijn lijst "Romeinse geschiedenis": non-fictieboeken die de Romeinse geschiedenis (ca. 750 vC - 500 nC) behandelen.