Eenheerlijke feelgood

Titel: Ik zie je in Cockleberry Bay Auteur: Nicola May Uitgeverij: Zomer & Keuning Genre: Roman/feelgood Cijfer: 7

HIER GAAT IK ZIE JE IN COCKLEBERRY BAY OVER:

In deel 2 van de Cockleberry Bay-serie door Nicola May, ‘Ik zie je in Cockleberry Bay’, is de voltallige cast uit deel 1 weer van de partij. Natuurlijk hoofdpersoon Rosa en haar trouwe teckel Hot, maar ook haar nieuwe vrienden en kennissen én haar kersverse echtgenoot. Rosa heeft alles wat haar hartje ooit begeerde. Ze runt een eigen winkeltje en heeft de liefde leren kennen. Maar liefde kent ups en downs, en dat ontdekt ook Rosa al snel. Ze heeft reden om te geloven dat haar man een affaire heeft en gaat daar bijna aan onderdoor. Het is hoog tijd om zichzelf bij elkaar te rapen en minder afhankelijk te worden van een man, en vooral om zich niet te laten meeslepen door angst en jaloezie.

DIT VIND IK VAN IK ZIE JE IN COCKLEBERRY BAY:

Ik begin zoals altijd bij de cover! Deze vind ik weer super leuk om te zien. Hond Hot steelt echt de show op deze cover. De cover sluit ook perfect aan bij de cover van het eerste deel in deze trilogie.

Dan het boek zelf. Wat keek ik enorm uit naar het vervolg op het Winkeltje van Cockleberry Bay. Ik was namelijk een groot fan van Rosa en Hot. Het eerste deel was heerlijk luchtig geschreven en ik leefde echt mee met Rosa. Toen begon ik in Ik zie je in Cockleberry Bay en was ik toch wel iets wat teleurgesteld. Wat was er in hemels naam met Rosa gebeurd? Ze was opeens veranderd in een mopperende jaloerse vrouw. Ik herkende haar personage bijna niet terug.

Ik merkte dat ik dat toch wel heel erg jammer vond zeker in het begin. Maar later in het boek kon ik toch wel weer met Rosa meeleven en genieten van het verhaal.

Titch daarin tegen maakt in dit deel juist een enorme groei van uitbundige losbol naar volwassen moeder. Het personage van Titch vond ik in dit deel echt super leuk. Even als een aantal van de nieuwe personages die voorbij komen. Daar ga ik nog niet teveel over verklappen die moet je maar zelf ontdekken.

Daarnaast ben ik natuurlijk een groot fan van teckel Hot en de kleine pup Duchess. De honden hebben in de boeken van Nicola May sowieso een grote rol en dat vind ik erg leuk.

Wat dit deel zeker niet is veranderd is de vlotte schrijfstijl van Nicola May. Ik ben echt fan geworden van haar schrijfstijl en de vleugjes humor die je in het boek vindt. Zeker door de korte hoofdstukken wil je door blijven lezen. Het is dan ook nog steeds een heerlijk boek om op een zomerse dag te lezen.

Maar omdat ik hem toch wat minder sterk vond als Het winkeltje in Cockleberry Bay en het jammer vond dat het personage van Rosa zo veranderd was kan ik dit deel niet hoger geven als een 7. Maar dat is natuurlijk nog steeds een prima cijfer.

Ik ben dan ook reuze benieuwd naar het laatste deel in deze trilogie. Wat ik daar van vind kun je binnenkort weer lezen op mijn blog.

Liefs, Melanie