Lezersrecensie
Minder wonderlijk dan deel 1
‘Verstoord’ is het tweede deel in de Wonderland-serie. Na de duistere, chaotische, verknipte avonturen uit deel 1, lijkt afstuderen poepsimpel voor Alyssa. Toch voelt haar toekomst als een uitdaging omdat haar moeder zich overbeschermend opstelt en Wonderland haar gewone leventje opnieuw dreigt over te nemen.
Zoals steeds met een vervolgdeel in een serie, is het opletten geblazen om niet per ongeluk te veel over deel 1 te verklappen, vandaar de zeer bondige korte inhoud van dit boek.
Ik vond de doldwaze, donkere, hysterische reis naar en door Wonderland uit boek 1 een erg fijne beleving. Ik gaf me over aan de snelstroom van het verhaal en liet me meevoeren.
Dat lukte me bij dit deel moeilijker. We volgen Alyssa terwijl ze haar tienerleven weer probeert op te pakken. School, vriendinnen, vriendje, bezorgde ouders etc.: ze lijkt een normale tiener.
Dan hebben we het niet over de aantrekkingskracht van haar nederlingkant die ze steeds voelt, of over de ongewone dromen en verschijningen die haar plagen, of over het gevaar waarin zowel Wonderland als de gewone wereld verkeren als ze niet snel actie onderneemt.
Alyssa wil van bij de start van het boek bepaalde mensen eerlijk over haar avonturen in Wonderland vertellen, maar steeds verzint ze een nieuw excuus om het niet te hoeven doen of komt er ‘net’ iets tussen. Vreselijk frustrerend vind ik het als zoiets in boeken maar blijft aanslepen.
Hoewel Alyssa allerlei signalen krijgt dat ze echt ‘nu’ in actie moet schieten, komt ook dat er lange tijd niet van. In een bepaalde scène besluit ze zelfs een dutje te doen, dat dan ‘per ongeluk’ 12u duurt. Zucht. Enfin, de laatste 50 pagina’s vormen wél opnieuw een wervelwind aan gebeurtenissen. Het is dus zeker niet zo dat er niets gebeurt in dit boek, maar het komt een pak trager op gang dan het vorige.
Ik duim dat boek 3, ‘Verstrikt’, weer net zo’n draaikolk van een boek blijkt te zijn als deel 1. Ik laat het binnenkort weten!
Zoals steeds met een vervolgdeel in een serie, is het opletten geblazen om niet per ongeluk te veel over deel 1 te verklappen, vandaar de zeer bondige korte inhoud van dit boek.
Ik vond de doldwaze, donkere, hysterische reis naar en door Wonderland uit boek 1 een erg fijne beleving. Ik gaf me over aan de snelstroom van het verhaal en liet me meevoeren.
Dat lukte me bij dit deel moeilijker. We volgen Alyssa terwijl ze haar tienerleven weer probeert op te pakken. School, vriendinnen, vriendje, bezorgde ouders etc.: ze lijkt een normale tiener.
Dan hebben we het niet over de aantrekkingskracht van haar nederlingkant die ze steeds voelt, of over de ongewone dromen en verschijningen die haar plagen, of over het gevaar waarin zowel Wonderland als de gewone wereld verkeren als ze niet snel actie onderneemt.
Alyssa wil van bij de start van het boek bepaalde mensen eerlijk over haar avonturen in Wonderland vertellen, maar steeds verzint ze een nieuw excuus om het niet te hoeven doen of komt er ‘net’ iets tussen. Vreselijk frustrerend vind ik het als zoiets in boeken maar blijft aanslepen.
Hoewel Alyssa allerlei signalen krijgt dat ze echt ‘nu’ in actie moet schieten, komt ook dat er lange tijd niet van. In een bepaalde scène besluit ze zelfs een dutje te doen, dat dan ‘per ongeluk’ 12u duurt. Zucht. Enfin, de laatste 50 pagina’s vormen wél opnieuw een wervelwind aan gebeurtenissen. Het is dus zeker niet zo dat er niets gebeurt in dit boek, maar het komt een pak trager op gang dan het vorige.
Ik duim dat boek 3, ‘Verstrikt’, weer net zo’n draaikolk van een boek blijkt te zijn als deel 1. Ik laat het binnenkort weten!
1
Reageer op deze recensie
