En toen was de film beter dan het boek…

Van de lieve mensen bij @overamstel_uitgevers mocht ik ‘Wicked’ lezen én de film in de bioscoop zien. Wat een feest!

Ik deelde het al uitgebreid in mijn stories: ik vond de film echt ge-wel-dig! Die komt volledig tot z’n recht op groot scherm.

Wat je dan op dat scherm te zien krijgt?
- De onwaarschijnlijke vriendschap tussen Elphaba en Galinda, studentes aan de universiteit van Shiz. Ze ontdekken wat er in het land van Oz aan het gebeuren is en besluiten de Tovenaar van Oz op te zoeken.
- Kleurrijke (letterlijk en figuurlijk) personages: check.
- Een mooi uitgestippeld en uitgediept verhaal (zij het volgens de alom bekende tropes en dus niet per se erg vernieuwend): check.
- Liedjes die nog wekenlang op repeat staan in je hoofd: check.
- Prachtige kostuums, decors en kleuren die je betoveren: massive check.
- Cliffhanger waardoor je nu meteen de volgende film wil zien: check.

Het boek waarop de film gebaseerd is, da’s een ander paar mouwen. Ten eerste lopen de verhaallijnen enorm uit elkaar. Waar je film je vrijwel meteen naar de eerste dag aan de universiteit meeneemt, start het boek met de geboorte van de groene Elphaba. 100 tergend trage pagina’s lang gaat het over hoe de ouders van Elphaba hun eigen kind amper kunnen aankijken, laat staan verdragen. Ik worstelde me intussen de eerste 300 pagina’s door, maar het wordt nergens zo interessant, warm en verrassend als de film. Waar ik meteen een band voelde met de Elphaba en Galinda uit de eerste film, was dat in het boek totaal niet zo. Het voelt erg afstandelijk aan. In september verschijnt het audioboek, ingelezen door de actrice die Elphaba speelt. Ik probeer het dan opnieuw. En verder blijf ik uitkijken naar het vervolg op de film.