Een pareltje dat je zeker gelezen moet hebben

Wow wat een boek, de laatste getuige is het verslag van het leven van Wim Aloserij (94jaar) die 3 concentratiekampen en het bombarderen van de Cap Arcona overleefd.
Het boek is chronologisch geschreven en de vele foto’s gidsen je doorheen zijn verhaal, dit is een zeer mooie toevoeging aan het verhaal van Wim.
Het boek begint met de jeugdjaren van Wim, zijn stiefvader met een kwade dronk. De liefde voor zijn moeder en zus. Wim ontkomt niet aan de oproep van de Duitsers in 1943 voor de Arbeitseinsatz (verplichte tewerkstelling). Hij vlucht uit het werkkamp, duikt onder maar word uiteindelijk gepakt en overgebracht naar een van de drie concentratiekampen waarin hij zal verblijven.
De oorlog is bijna ten einde wanneer de geallieerden een dodelijke vergissing begaan en het schip Cap Arcona bombarderen, het schip waar Wim en duizenden andere gevangenen verblijven nadat ze daarna toe zijn getransporteerd vanaf Neuengamme.
Wat mij het meeste is opgevallen in dit boek is namelijk de wil van Wim Aloserij om voor het leven te vechten en er zoveel mogelijk uit te halen. Hij is inventief heeft verschillende beroepen uitgeoefend die er onrechtstreeks hebben voor gezorgd dat hij kon overleven in barre situaties waarin hij terecht kwam. Alhoewel je als lezer weet dat Wim de kampen overleeft blijft het boek spannend ( hoe zal hij zich uit deze situatie redden). Uit het verhaal blijkt dat Wim een ongelooflijke veerkracht en sterke innerlijke kracht bezit.
Het is een heel mooi boek, met verschrikkelijke gebeurtenissen maar ook deze dienen beschreven te worden, zoiets mag gewoon nooit meer gebeuren.
Mijn bewondering gaat uit naar Wim dank je wel dat ik getuige mocht zijn van jouw verhaal.
Ook petje af voor Frank Krake hij heeft Wim zijn verhaal prachtig op papier gezet, je wist me als lezer te boeien tot de laatste minuut.