Gillian King geeft je het gevoel van ultieme ontspanning

Bijna vier jaar na de verschijning van haar laatste roman, klom de Nederlandse feelgoodauteur Gillian King (1978) eindelijk weer in de pen voor haar nieuwste boek. Al zou je het afgaande op de titel misschien niet denken, Ik mis je is wederom weer een feelgood van de eerste orde.

Charlie is in haar tienerjaren het beste vriendinnetje van Bo, en tot over haar oren verliefd op Bo’s oudere broer Carsten. Wanneer ze na jarenlang om elkaar heen te hebben gedraaid, eindelijk aan hun gevoelens voor elkaar willen toegeven, verongelukt Bo op veel te jonge leeftijd. Charlie overleeft dat ongeluk en gaat gebukt onder een immens schuldgevoel. Ze vlucht weg uit Wassenaar en probeert een nieuw leven op te bouwen in Hilversum. Ver weg van Carsten en het dorp waarin alles haar aan Bo herinnert. Aldaar ontmoet ze James, een man die allesbehalve goed voor haar is. Ze drijft steeds meer weg van haar oude leven, en durft op den duur niet meer toe te geven aan haar intense gevoelens voor Carsten. 

Wat volgt zijn goed opgebouwde hoofdstukken waarin het heden wordt afgewisseld met het verleden; de Charlie van tien jaar geleden na het overlijden van Bo, en de Charlie van nu die na al die jaren terugkeert naar Wassenaar en weer geconfronteerd wordt met haar oude liefde. Die afwisseling gebeurt op vloeiende wijze. King switcht op exact de juiste momenten, waarmee ze de lezer constant in haar greep houdt. Stoppen met lezen wordt daarmee onmogelijk, de lezer blijft nieuwsgierig naar het verdere verloop van de oude én nieuwe gebeurtenissen. De hoofdpersonages zijn – ondanks de soms wat heftige gebeurtenissen – gevoed met typische Hollandse nuchterheid. King heeft ze tastbaar en écht gemaakt, waardoor het niet moeilijk is om je als lezer met ze te vereenzelvigen.  

Ook verweeft King korte flashbacks in het verhaal, die de lezer mee terugvoert naar een verder verleden waarin Bo nog leefde. Die flashbacks verduidelijken de roots van de relatie tussen Charlie en Carsten, waarmee het gevoel van lotsbestemming extra kracht krijgt. Het blijft echter de vraag of dat lot ook daadwerkelijk alles overstijgend zal zijn. 

King weet de kernelementen van een luchtige chicklit uitstekend te combineren met dieperliggende emoties, wat maakt dat Ik mis je nét dat beetje meer geeft. Ze beschikt over een authentieke schrijfstijl; met elk boek lijkt ze dat zich nóg sterker eigen te maken. Zo’n stijl waarvan je weet: dat boek heeft Gillian King geschreven. Misschien is het soms wat aan de eenvoudige kant, maar juist dat biedt ruimte voor ontspannen leesplezier. King eist de aandacht op met haar serene tone-of-voice, en geeft de lezer na afloop het gevoel van ultieme ontspanning.