Lezersrecensie
Wat. De. Heh?
Ik snap er helemaal niks van... Het zal vast aan mij liggen, maar ik kwam er met veel moeite doorheen. Er zit geen verhaallijn in, geen doel, geen opbouw. Het is een opsomming van saaie personages en kleurrijke (soms zelfs originele) wezens. Het is een soort Bestiarium in een circustent gegoten.
- Ik snap niet waarom dr Lao af en toe met een accent praat en vaak niet
- Ik snap niet waarom hij zijn circus niet noemt in de advertentie
- Ik snap niet waarom alle dorpelingen afknappen op de advertentie en dan toch naar het circus gaan
- Ik snap niet waarom iedereen in het dorp zo moeilijk doet en ruzie maakt over de man/beer/Rus
- Ik snap niet wat de korte stukjes 'levensverhaal' van de verschillende dorpelingen toevoegen
- Ik snap al helemaal niet wat er in het laatste gedeelte van het verhaal gebeurt. De vreemde peepshow, de finale en het Yottle aanbidden? Er is gewoon geen samenhang te bekennen...
- Jammer dat de auteur de lezer niet meeneemt in gevoel of verbinding met de personages creƫert, doordat er gebruik is gemaakt van een alwetende verteller die alleen maar 'een verslag doet'
+ Ik vind het achtergrond verhaal van de sea serpent gaaf, al vind ik de manier waarop het geschreven is onprettig lezen
+ Ik ben verliefd geworden op de hound of the hedges, een heel erg origineel wezen
+ Ondanks dat de schrijfstijl onwijs ingewikkeld, ouderwets en langdradig is, zitten er toch hele mooie constructies tussen
+ Er zitten vast heel veel slimme verwijzingen en interessante kritieken op de samenleving in, maar daar kwam ik helaas niet voor...
Ik raad hem niet aan tenzij je misschien onwijs fan bent van de charme van de Engelse schrijfstijl uit 1935 of tenzij je onderzoek doen naar bijzondere wezens en dit als naslagwerk wil gebruiken.
- Ik snap niet waarom dr Lao af en toe met een accent praat en vaak niet
- Ik snap niet waarom hij zijn circus niet noemt in de advertentie
- Ik snap niet waarom alle dorpelingen afknappen op de advertentie en dan toch naar het circus gaan
- Ik snap niet waarom iedereen in het dorp zo moeilijk doet en ruzie maakt over de man/beer/Rus
- Ik snap niet wat de korte stukjes 'levensverhaal' van de verschillende dorpelingen toevoegen
- Ik snap al helemaal niet wat er in het laatste gedeelte van het verhaal gebeurt. De vreemde peepshow, de finale en het Yottle aanbidden? Er is gewoon geen samenhang te bekennen...
- Jammer dat de auteur de lezer niet meeneemt in gevoel of verbinding met de personages creƫert, doordat er gebruik is gemaakt van een alwetende verteller die alleen maar 'een verslag doet'
+ Ik vind het achtergrond verhaal van de sea serpent gaaf, al vind ik de manier waarop het geschreven is onprettig lezen
+ Ik ben verliefd geworden op de hound of the hedges, een heel erg origineel wezen
+ Ondanks dat de schrijfstijl onwijs ingewikkeld, ouderwets en langdradig is, zitten er toch hele mooie constructies tussen
+ Er zitten vast heel veel slimme verwijzingen en interessante kritieken op de samenleving in, maar daar kwam ik helaas niet voor...
Ik raad hem niet aan tenzij je misschien onwijs fan bent van de charme van de Engelse schrijfstijl uit 1935 of tenzij je onderzoek doen naar bijzondere wezens en dit als naslagwerk wil gebruiken.
1
Reageer op deze recensie