Even doorbijten

Even doorbijten. Net als Rhine. Ik had namelijk best wel wat moeite om in het verhaal te komen. Er wordt gebruikt gemaakt van hele lange en ingewikkelde zinnen. Dat maakt het verhaal wat traag. Toen ik 50 blz verder was, had het me te pakken en begon ik het echt te waarderen. Het hele idee van een wereld waar je leeft met een strakke deadline en houdbaarheidsdatum vind ik onwijs gaaf en origineel. Ik vond het zelf een beetje jammer dat het verhaal zich voornamelijk focust op de relaties tussen de personages en de romances, maar dat komt omdat dit genre mij wat minder ligt. Ik had gehoopt op wat meer fantasy / scify. Desondanks ga ik zeker verder lezen, want je raakt wel echt gehecht aan en verbonden met de personages. Heel knap gedaan. Dit is verhaal dat spannend blijft als het je eenmaal in zijn ijzersterke greep heeft. Ik start meteen met Deel 2.