Tolkien met een eigen twist

Voor Zilverbron heb ik het eerste deel van de Terra Fabula serie, Het vergeten koninkrijk kort geleden gelezen en het tweede deel, Het zilveren labyrint ermee achter aan.
De bijzondere wereld van Terra Fabula gaat nog meer leven, nu Martha en William op hun queeste om hun ouders te vinden, de volkeren op Fabula leren kennen, verhalen horen en nieuwe vrienden maken. En zo groeit het reisgezelschap met Elvynn (elven), Bhaltayr (krijgersvolk van halfmensen), Satyr, Dvergar (dwergen) en Mehn (stenen wezens) die samenwerken in een reis vol schoonheid en gevaar.

“Wij reizen door de magische wereld, de avonturen achterna, en verzamelen een koffer vol verhalen”.
Alleen blijft het niet bij verhalen en beginnen de duistere krachten van Griselda het reisgezelschap angst aan te jagen, nu zij de ouders van Martha en William voor haar eigen doeleinden gebruikt. De natuur keert zich regelmatig tegen hen en wanstaltige monsters zetten meerdere malen de aanval in, waaraan ze maar ternauwernood weten te ontsnappen. Gelukkig zitten er in het reisgezelschap veel vindingrijke personen, waardoor ze hun weg kunnen vervolgen en de raadsels proberen op te lossen om de geheimen te vinden die hun kunnen helpen om Griselda te verslaan.
DeWilles heeft zijn gedetailleerde filmische schrijfstijl, die niets aan de verbeelding overlaat, weten te handhaven in dit tweede deel. De verhaallijn is enigszins voorspelbaar, maar goed passend bij young adult en doet opnieuw denken aan de boeken van Tolkien, maar dan met een eigen twist. Het voorheen overzichtelijke leven van Martha en William staat volledig op zijn kop en zit vol verrassende en gevaarlijke ontmoetingen nu de gewone wereld voor hun niet meer bestaat. Afzonderlijk van elkaar beleven ze dingen die van invloed zijn op het verloop van hun zoektocht. Door deze gebeurtenissen evolueren ze volop, leren nadenken, zelfverzekerder en worden versneld volwassen. Ze zijn gegroeid in een nieuw leven waarin nog veel te ontdekken valt. Er is spanning vanaf de eerste bladzijde, die door raadsels en geheimen wordt opgebouwd. Het tempo in de verhaallijn is enorm hoog, in tegenstelling tot het eerste deel, dat een rustige opbouw kende. Hierdoor moet je als lezer continue schakelen en goed de aandacht erbij houden, mede door de vele nieuwe personages en plotwendingen. Af en toe houd je gewoon de adem in, zo spannend is het!
Het zilveren labyrint is een verhaal waarin herinneringen een rol spelen en het verleden niet zomaar uitgewist kan worden en geheimen wachten om onthuld te worden.