Lezersrecensie
Iets te rommelig
Vijf jaar na de moord op haar man wordt Lil Magill gerekruteerd voor de geheime organisatie ‘Dravenge’. Haar missie ‘Eliminatie Hofman’ wordt, naarmate ze meer te weten komt over haar verleden, steeds persoonlijker.
Wanneer zelfs haar grote liefde onbetrouwbaar blijkt, ligt het lot van vele kinderen in haar handen.
Cover:
De witte achtergrond en de zwarte kraai, omringt door kleurrijke fantasiebloemen is een cover die men niet vaak zal tegenkomen. De titel van het boek staat op een etiket dat wordt vastgeklemd tussen de poten van de kraai.
Hoewel ik het geen uitgesproken mooie cover vind, is het wel een opvallende die nieuwsgierigheid opwekt.
Mijn leeservaring:
Nancy Bastiaans gaat direct voortvarend aan de gang met een aanslag op het leven van Lil Magill. Lil overleeft de aanslag en wordt vervolgens gerekruteerd voor een geheime organisatie. Na een pittige opleiding krijgt ze haar opdracht: eliminatie Hofman.
Bastiaans hanteert een schrijfstijl die de lezer weinig tijd laat om te ademhalen. De ene actie volgt razendsnel de andere op. Daarbij wordt een flink portie geweld niet geschuwd. Scenes worden redelijk expliciet beschreven en laten daardoor weinig aan de verbeelding over. Lil krijgt het tijdens haar missie behoorlijk voor haar kiezen. Misschien iets over de top of ze heeft een enorm incasseringsvermogen, want Lil laat alles wel makkelijk over zich heen komen en schikt zich erg snel in haar lot.
Wat mij voornamelijk opvalt in het verhaal is dat Bastiaans schrijft over ‘het gevolg’ van iets. Wat dat ‘iets’, de oorzaak van dat alles is, blijft zeker in de eerste helft van het verhaal onduidelijk. Dat zorgt ervoor dat het een onbegrijpelijk, rommelig geheel is en vraag je je als lezer constant af waarom dit allemaal gebeurt.
Er worden ook flink wat personages op de lezer losgelaten. Personages die allemaal een rol in het verhaal spelen, maar weinig of niet worden uitgewerkt. Ik raakte het af en toe een beetje kwijt. Goede die opeens toch opeens bij de slechteriken behoorden.
Hoewel bovenstaande op zich negatief lijkt, wist Bastiaans me te boeien met haar manier van schrijven. Als dit verhaal meer was uitgewerkt en de belangrijkste personages meer diepgang hadden gekregen, was het een uitstekende actiethriller geworden. De potentie is er.
Drie sterren voor dit debuut
Wanneer zelfs haar grote liefde onbetrouwbaar blijkt, ligt het lot van vele kinderen in haar handen.
Cover:
De witte achtergrond en de zwarte kraai, omringt door kleurrijke fantasiebloemen is een cover die men niet vaak zal tegenkomen. De titel van het boek staat op een etiket dat wordt vastgeklemd tussen de poten van de kraai.
Hoewel ik het geen uitgesproken mooie cover vind, is het wel een opvallende die nieuwsgierigheid opwekt.
Mijn leeservaring:
Nancy Bastiaans gaat direct voortvarend aan de gang met een aanslag op het leven van Lil Magill. Lil overleeft de aanslag en wordt vervolgens gerekruteerd voor een geheime organisatie. Na een pittige opleiding krijgt ze haar opdracht: eliminatie Hofman.
Bastiaans hanteert een schrijfstijl die de lezer weinig tijd laat om te ademhalen. De ene actie volgt razendsnel de andere op. Daarbij wordt een flink portie geweld niet geschuwd. Scenes worden redelijk expliciet beschreven en laten daardoor weinig aan de verbeelding over. Lil krijgt het tijdens haar missie behoorlijk voor haar kiezen. Misschien iets over de top of ze heeft een enorm incasseringsvermogen, want Lil laat alles wel makkelijk over zich heen komen en schikt zich erg snel in haar lot.
Wat mij voornamelijk opvalt in het verhaal is dat Bastiaans schrijft over ‘het gevolg’ van iets. Wat dat ‘iets’, de oorzaak van dat alles is, blijft zeker in de eerste helft van het verhaal onduidelijk. Dat zorgt ervoor dat het een onbegrijpelijk, rommelig geheel is en vraag je je als lezer constant af waarom dit allemaal gebeurt.
Er worden ook flink wat personages op de lezer losgelaten. Personages die allemaal een rol in het verhaal spelen, maar weinig of niet worden uitgewerkt. Ik raakte het af en toe een beetje kwijt. Goede die opeens toch opeens bij de slechteriken behoorden.
Hoewel bovenstaande op zich negatief lijkt, wist Bastiaans me te boeien met haar manier van schrijven. Als dit verhaal meer was uitgewerkt en de belangrijkste personages meer diepgang hadden gekregen, was het een uitstekende actiethriller geworden. De potentie is er.
Drie sterren voor dit debuut
1
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Karin Hazendonk
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
