Een sterk begin

In de Cairngorms, op een uur afstand van Edinburgh, ontdoet een man zich van het lichaam van een vrouw.
Inspecteur Luc Callanach begint zijn eerste dag bij het team Zware Misdrijven van de Schotse politie in Edinburgh.
Het is al snel duidelijk dat het slachtoffer de vermiste Elaine Buxton is. De bewijzen spreken voor zich. Een tweede vrouw raakt vermist, dominee Jayne Magee. Wat er van haar is overgebleven, wordt gevonden en samen met Ava Turner stort Luc zich op de twee moorden, waarvan hij denkt dat ze met elkaar te maken hebben.

Mijn leeservaring:
Helen Fields heeft een prettige schrijfstijl.
Het verhaal begint sterk, geschreven vanuit het perspectief van de dader.
Daarna maken we kennis met Luc Callanach. Zijn leven in Frankrijk en de reden waarom hij naar Schotland is verhuisd, wordt uitgebreid beschreven. Dat had wat mij betreft wat minder gedetailleerd gemogen.
Een tweede verhaallijn wordt opgevoerd. Er worden dode baby’s gevonden. Naast het moordonderzoek, houdt Ava zich daarmee bezig. Deze tweede verhaallijn was naar mijn mening niet noodzakelijk en haalt de aandacht van het oorspronkelijke verhaal weg.
Het moordonderzoek verloopt stroef en mijn aandacht verslapt. Er wordt teveel nadruk gelegd op allerlei bijkomstigheden.
Tijdens het lezen bleef ik het gevoel houden dat ik iets miste, maar ik kon het niet benoemen. Nu ik het boek heb gelezen, besefte ik dat de slachtoffers tijdens hun ontvoering weinig tot niet aan het woord kwamen. Daarom bleven ze voor mij plat en helaas weinig interessant.
Pas de laatste vijftig pagina’s hield het verhaal me weer in zijn greep.

Ik geef Perfecte resten 3,5*