Lezersrecensie
Een samensmelting van fantasie en waarheid.
Een hedendaagse antiekvervalser in Tasmanië vindt een boek met prachtige aquarellen van vissen. Hij raakt geobsedeerd door het boek, maar raakt het kwijt en om het weer terug te krijgen besluit hij het opnieuw te schrijven en dat is Het boek van Gould zoals het nu voor ons ligt.
Het leven van de Engelse vervalser William Buelow Gould is een aaneenschakeling van gemiste kansen en verkeerde beslissingen. Zo eindigt hij aan het begin van de 19e eeuw in Van Diemen’s land (Tasmanië) in de strafkolonie op Sarah eiland. Dit is een omgeving waar de mens wordt ontdaan van iedere vorm van menselijkheid door de bizar wrede straffen. Er worden met een krankzinnige willekeur beslissingen genomen die afgrijselijke gevolgen hebben voor de gevangenen en ook voor de inheemse bevolking die op grote schaal wordt uitgemoord zonder consequenties voor de moordenaars.
Het is zijn schilderstalent dat Gould behoedt voor dwangarbeid. De gevangenisdokter merkt dit talent op en verplicht Gould vissen te schilderen die hij wil gebruiken om zelf wetenschappelijke erkenning te krijgen.
Gould schildert onder moeilijke omstandigheden aquarellen voor zichzelf en vult deze aan met notities over zijn leven, maar of hij dit op tijd af zal krijgen?
Het boek van Gould is de derde roman van Richard Flanagan uit 2001 en heeft diverse Australische prijzen gewonnen. Flanagan heeft zijn boek opgebouwd rondom de aquarellen van William Buelow Gold wiens Sketchbook of Fishes zich bevindt in de collectie van de Allport Bibliotheek en Museum voor schone Kunsten.
De auteur gebruikt de schitterende aquarellen van Gould uit zijn Sketchbook of fishes als aankondiging voor elk nieuw hoofdstuk en in dit hoofdstuk zit ook iets verwerkt dat verwijst naar een aspect van de afgebeelde vis.
De aquarellen worden in het verhaal gebruikt om niet alleen het verhaal van Gould te vertellen maar ook het verhaal van degenen die om het minste vergrijp verbannen werden uit het Verenigd Koninkrijk naar de andere kant van de wereld waar ze in een uitzichtloze situatie terechtkwamen en van de inheemse bevolking die van hun land verjaagd werden en vermoord werden waarbij ze van hun identiteit werden beroofd. Gould komt steeds meer tot het besef dat wat er met de Aboriginals gebeurt niet klopt.
Er zijn twee vertellers en omdat één van de vertellers meerdere identiteiten heeft, kan dit verwarrend zijn om het verhaal te kunnen volgen. Tel daarbij op dat er soms onverwachte perspectiefwisselingen zijn waardoor de verwarring nog groter kan worden.
De personages zijn goed uitgewerkt en dat ze soms als een karikatuur worden beschreven komt het verhaal alleen maar ten goede. Dit is niet alleen een verhaal over gruwelijkheden en waanzin, er zit ook veel humor in.
Dit is een boek waarbij je je tijdens het lezen steeds moet afvragen of het werkelijkheid is of dat het fantasie is en waar deze in elkaar overloopt waardoor je tot het besef komt dat niets eindig is maar als een cirkel in elkaar overloopt.
Het leven van de Engelse vervalser William Buelow Gould is een aaneenschakeling van gemiste kansen en verkeerde beslissingen. Zo eindigt hij aan het begin van de 19e eeuw in Van Diemen’s land (Tasmanië) in de strafkolonie op Sarah eiland. Dit is een omgeving waar de mens wordt ontdaan van iedere vorm van menselijkheid door de bizar wrede straffen. Er worden met een krankzinnige willekeur beslissingen genomen die afgrijselijke gevolgen hebben voor de gevangenen en ook voor de inheemse bevolking die op grote schaal wordt uitgemoord zonder consequenties voor de moordenaars.
Het is zijn schilderstalent dat Gould behoedt voor dwangarbeid. De gevangenisdokter merkt dit talent op en verplicht Gould vissen te schilderen die hij wil gebruiken om zelf wetenschappelijke erkenning te krijgen.
Gould schildert onder moeilijke omstandigheden aquarellen voor zichzelf en vult deze aan met notities over zijn leven, maar of hij dit op tijd af zal krijgen?
Het boek van Gould is de derde roman van Richard Flanagan uit 2001 en heeft diverse Australische prijzen gewonnen. Flanagan heeft zijn boek opgebouwd rondom de aquarellen van William Buelow Gold wiens Sketchbook of Fishes zich bevindt in de collectie van de Allport Bibliotheek en Museum voor schone Kunsten.
De auteur gebruikt de schitterende aquarellen van Gould uit zijn Sketchbook of fishes als aankondiging voor elk nieuw hoofdstuk en in dit hoofdstuk zit ook iets verwerkt dat verwijst naar een aspect van de afgebeelde vis.
De aquarellen worden in het verhaal gebruikt om niet alleen het verhaal van Gould te vertellen maar ook het verhaal van degenen die om het minste vergrijp verbannen werden uit het Verenigd Koninkrijk naar de andere kant van de wereld waar ze in een uitzichtloze situatie terechtkwamen en van de inheemse bevolking die van hun land verjaagd werden en vermoord werden waarbij ze van hun identiteit werden beroofd. Gould komt steeds meer tot het besef dat wat er met de Aboriginals gebeurt niet klopt.
Er zijn twee vertellers en omdat één van de vertellers meerdere identiteiten heeft, kan dit verwarrend zijn om het verhaal te kunnen volgen. Tel daarbij op dat er soms onverwachte perspectiefwisselingen zijn waardoor de verwarring nog groter kan worden.
De personages zijn goed uitgewerkt en dat ze soms als een karikatuur worden beschreven komt het verhaal alleen maar ten goede. Dit is niet alleen een verhaal over gruwelijkheden en waanzin, er zit ook veel humor in.
Dit is een boek waarbij je je tijdens het lezen steeds moet afvragen of het werkelijkheid is of dat het fantasie is en waar deze in elkaar overloopt waardoor je tot het besef komt dat niets eindig is maar als een cirkel in elkaar overloopt.
1
1
Reageer op deze recensie
