Hackers

Ik lees niet vaak een thriller. De verhalen trekken me niet zo aan. Ik had moeite met in het verhaal te komen. Ik vond het verhaal op vele punten onrealistisch, de gebeurtenissen, de reacties van de personages, inbraken, ontvoeringen en dat allemaal zonder volwassenen. De volwassenen in dit boek waren sowieso niet geweldig. Of ze waren afwezig of ze waren slechte ouders. Ik snap echt niet hoe je zo tegen je eigen kind kunt doen, zo hard.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het verhaal vanaf het begin al niet spannend vond, en dat dat ook nooit echt gekomen is. Toch las ik verder, want ik was nieuwsgierig. Je krijgt zo weinig info, echt frustrerend, terwijl Zij over alle info lijken te beschikken. Het verhaal wisselt zich af tussen Noa en Peter. Noa irriteerde me een beetje. Ze is achterdochtig, gehaaid en altijd alert, zelfs na de operatie, altijd plannen maken. Dit komt natuurlijk door haar verleden, maar toch, het is niet natuurlijk. Niemand hoort zo te leven als zij doet. Peter vind ik leuker. Hij wil het juiste doen, maar hij is een beetje naïef en onvoorzichtig met alles wat er speelt, alsof hij het niet helemaal snapt. Noa en Peter zijn echte tegenpolen, wat voor een interessante vriendschap zorgt. Ze zijn beide hackers. Dit vond ik het gaafste element van het verhaal. Hoe ze alles wisten te omzeilen, aan info kwamen. Het wordt ook nog eens goed uitgelegd. Ik had alleen verwacht dat ze eerder met elkaar samen zouden werken.

Dit boek is een goed voorbeeld van wat macht en geld met mensen doet. Het is helemaal de verkeerde manier om aan een oplossing te komen. Het is gewoon verknipt om te lezen waar ze allemaal mee weg komen. Het einde van het boek is nogal interessant. Het gaat veel verder dan je verwacht. Altijd en overal kijkt er iemand mee, de hele tijd dreigt er gevaar, wie kun je vertrouwen, hoe blijf je veilig? Want iedereen lijkt er bij te horen of je brengt ze in gevaar.