Bloedbanden zeggen niet altijd alles...

Dit boek van Elyse Friedman heb ik in de zomervakantie gelezen, want de cover schreeuwt zomer.
Het verhaal gaat vooral over Alana Shropshire. Ze is een alleenstaande vrouw met een dochter die constant zorg nodig heeft vanwege spierdystrofie. Naast haar eigen drukke leven als moeder, werkt ze ook nog keihard in een opvanghuis voor vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld.

Op een dag staat één van haar broers op de stoep. In paniek vertelt hij dat hun vader zich heeft verloofd met zijn veel jongere verpleegster Kelly. De broers vermoeden dat Kelly uit is op de erfenis van de familie en doen Alana een aanbod dat ze moeilijk kan weigeren. Ondanks dat ze jaren geleden alle banden met haar familie heeft verbroken, besluit ze op het aanbod in te gaan.
Wanneer ze terugkeert naar het ouderlijk huis, belandt ze in een wirwar van leugens en bedrog. Samen met haar familie bundelen ze hun krachten om Kelly weg te krijgen. Dit leidt tot onthullingen over het duistere verleden van Alana’s familie. Moet ze hier wel in meegaan? Wie vertelt de waarheid en waar trek je de grens?

Dit verhaal leest als een spannende televisie serie. Vol met intriges en onverwachte wendingen. Tel daar de uitgesproken karakters bij op en je hebt het boek binnen de kortste keren uit. Het einde zag ik totaal niet aankomen. Ik ben fan van de schrijfstijl en het verhaal, dit is een exemplaar die ik zeker nog een keer zal lezen.