Lezersrecensie
Columns van een strafrechtadvocaat
Alweer het vierde boek van de boekenclub HarperCollins Holland en wederom een heel ander genre. Echt heel tof die afwisseling!
Deze keer een boek waarmee strafrechtadvocaat Leonie van der Grinten de kloof tussen de maatschappij en het strafrecht hoopt te verkleinen. Ze ziet het als haar persoonlijke missie om meer begrip te creëren en een brug te slaan tussen het strafrecht en de burgers. Deze missie brengt ze over via meerdere kanalen, zoals sociale media, blogs, lezingen en masterclasses. Je zou haast denken dat ze geen tijd over heeft voor haar daadwerkelijke baan als strafrechtadvocaat. Aangezien ze overal in uitblinkt, kan ze het blijkbaar prima combineren. Al zegt ze het zelf.
Afijn, de toon werd voor mij al gauw gezet in het voorwoord. Ze is anders (beter) dan andere leerlingen en ze houdt zich al jong bezig met zaken die er echt toe doen…
Je merkt dat ik een beetje moeite had met de invalshoek. Hoe blij was ik dan ook, dat ze rond bladzijde honderd in een burn-out kwam. Toch een menselijke kant aan deze denderende kracht. Toch doorliep ze deze periode ook keurig volgens het boekje en overkomt dit volgens haar alleen de sterksten. Kortom, ik ga haar niet volgen op sociale media.
Desalniettemin vloog ik door het boek heen. De korte hoofdstukken en de luchtige schrijfstijl maakten het prettig om te lezen. Het was ook echt interessant om meer inzicht te krijgen in hoe het allemaal in zijn werk gaat binnen het strafrecht. Toch had ik meer gehoopt op een rond verhaal en meer haar eigen gevoel erbij. Nu was het een verzameling van columns. Elk hoofdstuk kan zo los ergens in een blog of tijdschrift staan. De enige ‘draad’ in het boek was een zaak waarmee ze begon en waarvan we op het einde de afloop kregen. In dat opzicht was ik teleurgesteld.
Ik begrijp ook dat het haar reputatie zou kunnen schaden als ze teveel deelt over haar eigen ideeën bij de zaken en het werkveld.
Al met al vond ik het interessant en vlot geschreven. Echter niet dermate indrukwekkend dat het nog heel lang na bleef zingen in mijn hoofd.
Deze keer een boek waarmee strafrechtadvocaat Leonie van der Grinten de kloof tussen de maatschappij en het strafrecht hoopt te verkleinen. Ze ziet het als haar persoonlijke missie om meer begrip te creëren en een brug te slaan tussen het strafrecht en de burgers. Deze missie brengt ze over via meerdere kanalen, zoals sociale media, blogs, lezingen en masterclasses. Je zou haast denken dat ze geen tijd over heeft voor haar daadwerkelijke baan als strafrechtadvocaat. Aangezien ze overal in uitblinkt, kan ze het blijkbaar prima combineren. Al zegt ze het zelf.
Afijn, de toon werd voor mij al gauw gezet in het voorwoord. Ze is anders (beter) dan andere leerlingen en ze houdt zich al jong bezig met zaken die er echt toe doen…
Je merkt dat ik een beetje moeite had met de invalshoek. Hoe blij was ik dan ook, dat ze rond bladzijde honderd in een burn-out kwam. Toch een menselijke kant aan deze denderende kracht. Toch doorliep ze deze periode ook keurig volgens het boekje en overkomt dit volgens haar alleen de sterksten. Kortom, ik ga haar niet volgen op sociale media.
Desalniettemin vloog ik door het boek heen. De korte hoofdstukken en de luchtige schrijfstijl maakten het prettig om te lezen. Het was ook echt interessant om meer inzicht te krijgen in hoe het allemaal in zijn werk gaat binnen het strafrecht. Toch had ik meer gehoopt op een rond verhaal en meer haar eigen gevoel erbij. Nu was het een verzameling van columns. Elk hoofdstuk kan zo los ergens in een blog of tijdschrift staan. De enige ‘draad’ in het boek was een zaak waarmee ze begon en waarvan we op het einde de afloop kregen. In dat opzicht was ik teleurgesteld.
Ik begrijp ook dat het haar reputatie zou kunnen schaden als ze teveel deelt over haar eigen ideeën bij de zaken en het werkveld.
Al met al vond ik het interessant en vlot geschreven. Echter niet dermate indrukwekkend dat het nog heel lang na bleef zingen in mijn hoofd.
1
Reageer op deze recensie
