De dochters van Fontana wist mij mee te slepen.

De bijna tachtigjarige Paulina Fontana, bij iedereen bekend als Poppy, neemt haar achternichtjes Emilia en Lucy mee naar de Amalfi-kust om haar geboorteplaats te bezoeken. Eenmaal in Italië aangekomen zegt Poppy dat ze zeker weet, dat ze op de trappen van de kathedraal van Ravello eindelijk de liefde van haar leven zal ontmoeten en daarmee ‘de vloek van de familie Fontana’ zal doorbreken.
Tweehonderd jaar geleden zou Filomena Fontana een vloek hebben uitgesproken: geen enkele tweede dochter van de Fontana-familie zou ooit nog haar grote liefde kunnen vinden. En inderdaad is sindsdien geen enkele tweede dochter heel gelukkig geweest in de liefde. Sommigen, zoals de negenentwintigjarige Emilia, vinden het allemaal maar onzin, een kwestie van toeval. Maar haar nichtje Lucy is ervan overtuigd dat de vloek wel degelijk actief is, al beweert Emilia dat dat vooral komt, omdat Lucy zo wanhopig op zoek is naar een man in haar leven.
Tijdens hun reis vertelt Poppy de nichtjes steeds meer verhalen over hun lange, rijke familiegeschiedenis, goed bewaarde geheimen en verboden liefdes. Emilia en Lucy, net als Poppy allebei tweede dochters, raken langzaam onder de bekoring van het betoverende Italië en beginnen voorzichtig te dromen over wat ze tot dan toe voor onmogelijk hadden gehouden. Zal de liefde hen dan toch eindelijk weten te vinden?

Een nieuw boek van Lori Nelson Spielman? Daar was ik meteen enthousiast voor! Ik heb haar voorgaande boeken altijd met heel veel plezier gelezen. Ik heb er ook een hele tijd op moeten wachten, maar nu was er eindelijk een nieuw boek! De cover is helemaal anders dan van haar voorgaande boeken. Hij bracht me wel meteen in de reissfeer.

We lezen het verhaal vanuit twee belangrijke standpunten. Het verhaal van Emilia in het heden en het verhaal van Poppy in haar jeugd. We leren eerst Emilia kennen. Ze is een naïef meisje dat perfect doet wat haar familie van haar verlangt. Ze leeft volledig naar het idee dat de vloek bestaat, ook al ontkent ze dat en ze doet nooit iets onverwacht. Toch beslist ze om volledig tegen het advies van haar familie op reis te gaan met haar tante Poppy. Lucy’s nichtje gaat ook mee op reis met als uiteindelijke doel de vloek te doorbreken.

Lori is erin geslaagd om drie vrouwen samen te brengen die een hele andere kijk op het leven hebben. Elk personage heeft zijn eigen persoonlijkheid die natuurlijk af en toe wel eens botst met een andere. Elk personage heeft door zijn persoonlijkheid een belangrijke toevoeging aan het verhaal.

Vanaf de eerste pagina ben ik helemaal mee met het verhaal. Spielman weet je mee te nemen op reis en in de geschiedenis van Poppy. Iedere keer als ik terugkwam in het heden, kon ik niet wachten op de stukjes uit het verleden, wat is er allemaal gebeurd. Waarom is Poppy volledig verdwenen in de familie en waarom is ze er zo van overtuigd dat ze de vloek zal breken op deze reis? Het verhaal is heel meeslepend.

Emilia is een personage dat een grote evolutie doormaakt in het boek. Ze wordt verliefd, raakt gekwetst, maar durft zich voor het eerst weer open te stellen. Ze geeft de lezer heel wat lessen mee. Haar evolutie maakt het verhaal in het heden ook de moeite waarde. Elke tussenstop heeft zijn betekenis voor Poppy, maar ook Emilia beleeft iedere keer heel wat belangrijke dingen.

De dochters van Fontana is een prachtig meeslepend verhaal. Het neemt je mee naar het Italië in de jaren 1950-1960. Elk personage heeft zijn eigen groei in het verhaal. Het einde laat je dan ook versteld achter, maar zorgde ook voor wat kippenvel. De dochters van Fontana krijgt van mij een mooie vijf sterren!

Gelezen en gerecenseerd voor In de boekenkast.