déja vu?

In Even goede vrienden maken we kennis met Amy. Amy heeft het allemaal in het leven, een goede baan, een verloofde en een geweldige beste vriendin. Of dat dacht ze toch…. Als ze op een dag onverwacht vroeg thuiskomt ontdekt ze dat haar verloofde ene affaire heeft met haar beste vriendin. Dit kan ze niet zomaar laten passeren. De ideale moment voor een beetje wraak!

Ik had hele hoge verwachtingen bij het verhaal. Jane Fallons eerste boek ‘Mijn zoete wraak’ was een groot succes. Een beeldende schrijfstijl en de nodige humor zorgen ervoor dat je niet anders kan dan dat boek dichtslaan met een goed gevoel. Ik hoop dit dus nog eens mee te maken met dit boek.

Het verhaal begint heel goed en neemt je meteen mee met het leven van Amy, de moment dat ze ontdekt dat haar verloofde haar bedriegt en dan later als ze ontdekt met wie. Hierdoor zit je meteen in het verhaal. Er is opnieuw heel wat humor aanwezig in het boek. Dit wordt vooral veroorzaakt doordat er diverse absurde situaties in het verhaal zitten, maar de humor maakt dit helemaal goed.

Spijtig genoeg ontdekt ik gaandeweg dit verhaal meer en meer overeenkomsten met haar vorige boek. Dit is niet erg als dit om details gaat. In dit verhaal ziet de gehele opbouw er echter hetzelfde uit. De twee delen en dan de opbouw van het tweede deel. De wraak op de bedriegende ex, de omgeving van de acteurs.

Voor mij heeft dit boek dus maar drie sterren verdiend. Het heeft mijn verwachtingen niet waargemaakt. Ik had heel de tijd het gevoel dat ik dit verhaal al eens gelezen had. Een top boek voor iedereen die haar voorgaande boek niet las, maar anders een kleine tegenvaller. De leuke schrijfstijl en humor zorgen ervoor dat ik toch een drie geef.