Lezersrecensie
Ik mis je, een prachtige feelgood!
In Ik mis je maken we kennis met Charlie. Een meisje dat vertrekt uit Wassenaar na het overlijden van haar beste vriendin Bo. Ze probeert weg van haar verleden een nieuw leven op te bouwen, zonder Carsten, de broer van Bo waar ze stapelverliefd op is. In haar 'nieuwe' leven leert ze James kennen. Een jongen met veel mooie praatjes waar de naïeve Charlie meteen in trapt. Dit zorgt ervoor dat haar oude leven voorgoed lijkt te verdwijnen.
Allereerst valt de mooie cover op. Ik vind de skyline heel leuk, al heb ik geen idee van welke stad deze is. Dit was mijn eerste Gillian King dus ik had weinig verwachtingen. Ik had geen idee van haar schrijfstijl dus ik ging volledig blanco in het verhaal.
Het verhaal wordt niet in chronologische volgorde verteld. Er is een afwisseling van het heden en het verleden. Dit was voor mij de eerste grote sterkte van dit verhaal. Het zorgde ervoor dat je beetje bij beetje te weten kwam wat er zowel in het heden als in het verleden gebeurt is. Zo besef je ook meteen welke invloed het verleden heeft in het heden.
Gillian heeft heel wat zware thema's opgenomen in haar verhaal, maar het toch luchtig weten houden. Toch had ik de laatste pagina tranen in mijn ogen. Dit stuk maakte me zo emotioneel, maar ik sloeg het boek met zo'n goed gevoel dicht.
Ik wou steeds verder lezen en dat zorgde ervoor dat ik het boek in een mum van tijd uit had. Dit prachtig boek met humor, liefde, vriendschap, maar spijtig genoeg ook verdriet krijgt van mij de mooie vijf sterren! Ik zet al haar andere boeken meteen op mijn nog-te-lezen lijstje.
Allereerst valt de mooie cover op. Ik vind de skyline heel leuk, al heb ik geen idee van welke stad deze is. Dit was mijn eerste Gillian King dus ik had weinig verwachtingen. Ik had geen idee van haar schrijfstijl dus ik ging volledig blanco in het verhaal.
Het verhaal wordt niet in chronologische volgorde verteld. Er is een afwisseling van het heden en het verleden. Dit was voor mij de eerste grote sterkte van dit verhaal. Het zorgde ervoor dat je beetje bij beetje te weten kwam wat er zowel in het heden als in het verleden gebeurt is. Zo besef je ook meteen welke invloed het verleden heeft in het heden.
Gillian heeft heel wat zware thema's opgenomen in haar verhaal, maar het toch luchtig weten houden. Toch had ik de laatste pagina tranen in mijn ogen. Dit stuk maakte me zo emotioneel, maar ik sloeg het boek met zo'n goed gevoel dicht.
Ik wou steeds verder lezen en dat zorgde ervoor dat ik het boek in een mum van tijd uit had. Dit prachtig boek met humor, liefde, vriendschap, maar spijtig genoeg ook verdriet krijgt van mij de mooie vijf sterren! Ik zet al haar andere boeken meteen op mijn nog-te-lezen lijstje.
1
Reageer op deze recensie