Aangrijpend en belangrijk

Voor de Hebban Young Adult club mocht ik dit boek lezen. Nadat ik afgelopen jaar 67 Seconden van Jason Reynolds las, had ik behoorlijk hoge verwachtingen van dit boek. Waar 67 Seconden zich richt op het bespreken van bende geweld en in vrij vers geschreven is, richt dit boek zich op politiegeweld en racisme. Het is in proza geschreven en de twee schrijvers wisselen elkaar af. Jason Reynolds schrijft vanuit de zwarte Rashad en Brendan Kiely vanuit de blanke Quinn.

Ik vind dit een heel krachtig boek. Het heeft me geraakt en maakte dat ik na ging denken over hoe ik de wereld zie. Het verhaal handelt over een zwaar onderwerp, maar doet dit op een mooie manier. Het is geen aanval op de politie en laat eigenlijk heel mooi zien waar politiegeweld vandaan komt. Het praat het zeker niet goed, maar laat ook zien dat het voortkomt uit ervaring en vooroordeel. Doordat het verhaal vanuit twee perspectieven verteld wordt is het mooi gelaagd en krijg je een goed beeld van de verschillende gezichtspunten over dit onderwerp.

Heel mooi vond ik de verandering die zich in Quinn voltrekt. Quinn is niet aanwezig in de winkel waar Rashad beschuldigd wordt van diefstal, maar ziet wel dat Rashad buiten de winkel gearresteerd en in elkaar geslagen wordt door een politieagent. Als blijkt dat de politieagent de broer is van zijn beste vriend, wil hij geloven dat hij goed gehandeld heeft en niet anders kon. Toch blijft de gebeurtenis door zijn hoofd malen en langzaamaan verandert zijn mening en overwint hij zijn angst om op te staan en zijn mening te laten horen.

Een boek dat hoog op de leeslijst van middelbare scholen moet staan, want ondanks dat het hier in Nederland en België misschien iets minder aanwezig is, is het er wel.