Een slecht mens, een slecht boek.

Het boek begint als volgt:
“Mijn grootvader, een waargebeurd verhaal.”
“Mijn grootvader was een slecht mens”.
Dat klinkt intrigerend. Maar hoewel de schrijver regelmatig zinnetjes toevoegt over zijn zoektocht naar brieven, notities, archiefmateriaal, lijkt het niet echt waargebeurd. De auteur probeert de nieuwsgierigheid te prikkelen door vaak flash forwards te gebruiken. Dat doet hij bv. regelmatig bij de introductie van een nieuw personage. Hij vertelt dan meteen wat deze persoon in de toekomst nog voor grootvader zal betekenen. Dit zijn veelal bekende historische figuren. Helaas voegen zij vaak nauwelijks iets toe aan het verhaal. Het boek is een opsomming van snel op elkaar volgende avonturen zonder enige diepgang. Ook de karakters van de personages vertonen weinig diepgang. De motieven voor de daden van grootvader blijven een groot raadsel.
Enerzijds doet hij heel veel voor bijvoorbeeld de arbeiders en de boeren, en heeft hij een sociaal geweten. Anderzijds sluit hij zich zonder enige uitleg of logica aan bij de Maffia, waarbij hij veel doden op zijn geweten heeft. Voor de aansluiting bij de Nazi's wordt nog wel enigszins een verklaring gegeven: betere omstandigheden voor de arbeiders, en bij het antisemitisme heeft grootvader nog wel scrupules. In de Spaanse Burgeroorlog maakt hij het helemaal bont, door zich aan te sluiten bij de Republikeinen, maar te werken voor de Nationalisten. Aan beide zijden schiet hij lukraak mensen neer. Het zou heel interessant zijn als de schrijver probeerde dit allemaal te duiden, maar daar is totaal geen sprake van. Oppervlakkigheid is troef!

De schrijfstijl is soms heel summier, een opsomming van op elkaar volgende gebeurtenissen, maar soms ook heel bombastisch. Een tenenkrommend voorbeeld: “Hun tong dartelde niet als bijtjes op bloemen, maar werd een verlenging van de ziel, die naar de diepere delen van de ander reikte. Hun kus was geen kus, het was een osmose van gedachten zeilend tussen de smaakpapillen, versnellend om als een waterval van geluk in de geest neer te dalen.’
Of: “Tijd scheen haasje-over te spelen met ruimte.”
En wat te zeggen van de volgende zin: “Vrouwen uit kleine dorpjes waren gedwongen tot handelingen die hen voor de rest van hun leven brandmerkten, als ze niet eerder stierven.”

Daarnaast staan er grove fouten in het boek. Zowel zijn moeder als zijn minnares zijn ruim een jaar zwanger. Grootvader is verwekt op de dag van de begrafenis van koningin Victoria op 4 februari 1901. Hij wordt geboren op 27 februari 1902.Zo’n zelfde soort fout wordt gemaakt bij zijn minnares. Ook meerdere historische gebeurtenissen zijn foutief gedateerd.

Ik had hoge verwachtingen van het boek, omdat ik geïnteresseerd ben in geschiedenis en omdat ik het een intrigerende vraag vind waarom sommige mensen het goede kiezen en anderen het kwade. Beide thema’s zijn onvoldoende of niet uitgewerkt.
Zeer teleurstellende leeservaring.