Van diesel naar sneltrein.

De 21 -jarige William is onverwachts naar Seattle vertrokken. Zijn twee jaar oudere broer Markus reist hem achterna. Zijn lichaam wordt in een natuurgebied aan de voet van de Snoqualmie waterval gevonden. Heeft William daar iets mee te maken? Hij moet het lichaam van zijn dode broer naar huis begeleiden.

Onderweg naar het vliegveld leest hij een handgeschreven boek dat Markus voor hem achterliet.
Het is het verhaal van huisvriend van de familie, opa Jakob Lovitz. Het grootste deel van dit verhaal speelt zich af tijdens de tweede wereldoorlog, en heeft iets te maken met Markus en William.
Dit deel van het boek is erg uitgebreid, maar net als het verhaal inderdaad iets te maken gaat krijgen met William en Markus, schiet de schrijver in een versnelling en wordt het verhaal in sneltreinvaart verteld. Het gaat dan opeens zo snel, dat je de draad gemakkelijk kunt verliezen. Dit komt ook doordat er een grote fout in het boek staat, qua tijd. Op bladzijde 365 wordt beschreven hoe de zoon van de net na de bevrijding geboren Marius, een meisje zwanger heeft gemaakt. Dat kan gewoon niet. Marius zelf is dan pas hooguit 24, dus zijn eventuele zoon kan niet erg oud zijn. De baby die geboren wordt is Markus. Maar Markus is in 2020 ongeveer 23 of 24, dus hij is niet geboren in 1969.
Daarnaast spelen er heel veel verhaallijnen door elkaar in dat laatste stuk van dit deel. Het verhaal van Johannes en zijn dochters, bv. Het is te veel, te snel.
Boogers besteedt ruim 200 bladzijden aan de oorlogsjaren, om dan de 50 à 55 jaar erna in 30 bladzijden af te raffelen.

In het derde deel tenslotte, volgt er een soort van ontknoping, waarbij het Kain en Abelverhaal een rol speelt, met de erfzonde en de gevolgen van de oorlog in volgende generaties.
Boogers wil te veel tegelijk kwijt in dit boek, waardoor de verhaallijn niet consistent is.