Daar gaat iemand die kou en honger heeft, maar alsnog overwon.

Het hoge noorden van Ulf Kvensler is een psychologische thriller waarin de machtige natuur van Noord-Zweden een grote rol speelt.
Drie vrienden, Anna, Henrik en Milena, maken samen jaarlijks een tocht door de bergen. Dit jaar gaat Jacob, de nieuwe vriend van Milena voor het eerst mee. Hij stelt voor om de uitdaging wat groter te maken en te gaan wandelen in het ruige Sarek. Al snel blijkt dat Anna en Jacob op elkaar reageren als een rode lap op een stier. Dit samen met de grilligheid van het weer en de natuur levert veel spannende momenten op.
Deze spanning wordt nog aangewakkerd doordat je al vanaf de eerste bladzijde weet dat Anna de enige is die terug is gekomen van de trektocht.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Anna, kort onderbroken door verslagen van het getuigenverhoor door de politie. De hoofdstukken zijn kort en eindigen vaak met een cliffhanger, wat uitnodigt tot snel verder lezen. De getuigenverklaringen zorgen voor een natuurlijke onderbreking in het verhaal, om de lezer er zo weer aan te herinneren dat er iets gebeurd is wat nader onderzocht moet worden.

De schrijfstijl is vlot en eenvoudig, het taalgebruik niet moeilijk. Er worden regelmatig kleine zaadjes met verdachtmakingen geplant waardoor de spanning op peil blijft. De stijl is erg filmisch, waardoor ik als het ware de beelden zo voor me zag. Ook de vrij korte scènes deden filmisch aan.
Het boek is erg gestructureerd, waardoor er voor de lezer weinig te raden is. Pas op het eind wordt daaraan door Kvensler op een meesterlijke manier een draai aan gegeven, waardoor alles in een heel ander perspectief komt.

Doordat Anna de alwetende verteller is, wordt vooral haar personage uitgelicht, en blijven de overige personages wat op de achtergrond. Je zou Sarek, het natuurgebied waarin het viertal rond trekt, ook als een personage kunnen zien. Grillig, overweldigend en prachtig.
Vier seizoenen op één dag, waardoor de omstandigheden steeds wisselen; een landschap met heel veel uitdagingen: bergketens, gletsjers, ruige rivieren. Een onverwachte sneeuwstorm vraagt het uiterste van de wandelaars. “Daar gaat iemand die kou en honger heeft, maar alsnog overwon.” (Strofe uit een parademars)
Mogelijkheden te over om de spanning op te voeren, maar ik vond het soms wel wat veel van het goede.