Nieuwsgierigheid bevredigd met té gefragmenteerde hoofdstukjes.

Wie de voorgaande delen over de familie Cazalet heeft gelezen, wil uiteraard heel graag weten hoe het verder gaat met deze grote familie.
Elizabeth Jane Howard schreef het laatste deel van de serie bijna 20 jaar na “ Bevrijding”, toen ze hoogbejaard was.
Er is een sprong in de tijd: dit deel speelt zich af in de jaren 1956 tot eind 1958.
De familie is nog groter geworden, doordat de kinderen uit de voorgaande delen volwassen zijn geworden, en sommigen ook kinderen hebben gekregen.
Howard wil al deze personages aan bod laten komen, en doet dat door steeds heel kleine hoofdstukjes aan hen te wijden. Dat komt de verhaallijn niet ten goede. Te gefragmenteerd, en teveel van de hak op de tak. De prachtige schrijfstijl uit de vorige delen, is bijna niet terug te vinden in dit deel. Pas op het einde van het boek, als de hele familie bij elkaar komt en in een lang hoofdstuk iedereen weer meer coherent aan bod komt, lijkt de sfeer weer op die van de voorafgaande jaren.
Wat mij betreft had Howard het beter bij deel 1 tot en met 4 kunnen laten, maar natuurlijk is het ook wel fijn om te weten hoe het de familie na de oorlog is vergaan.