Lezersrecensie
Een verhaal dat je in één adem wil uitlezen
Voor het boek Misschien is dit chemie sloegen de Vlaamse auteurs Valerie Vaes en Rani De Vadder de handen in elkaar. Het resultaat is een meeslepende romance die zich afspeelt tegen de achtergrond van het heelal en de wetenschap, maar vooral draait om de botsing en aantrekkingskracht tussen twee tegenpolen.
Het verhaal volgt Nova en Celian, die elkaar al kennen sinds hun zesde en sindsdien vooral elkaars ergernis zijn. Toch hebben ze één grote passie gemeen: het heelal. Nova is een echte perfectionist, gehecht aan structuur en planning. Celian daarentegen leeft volgens het motto go with the flow: regels interesseren hem weinig en hij gaat zijn eigen weg. Wanneer ze worden gedwongen samen te werken aan een belangrijk project, lopen de spanningen hoog op. Maar langzaamaan ontdekken ze dat tegenpolen elkaar ook kunnen aantrekken. En dan is er nog die stage bij NASA, die alles op scherp zet
De afwisseling van perspectief was echt een pluspunt bij dit verhaal. Elk hoofdstuk wordt verteld vanuit Nova of Celian, en die stemmen zijn opvallend verschillend. Nova’s hoofdstukken zijn introspectief, emotioneel en onrustig; ze piekert, twijfelt. Haar lichaamstaal en gedachten verraden voortdurend de spanning die ze ervaart in Celian’s aanwezigheid. Celian’s hoofdstukken daarentegen zijn rationeler, luchtiger en zelfverzekerder. Hij observeert, daagt uit en lijkt in eerste instantie meer controle te hebben. Juist die contrasten maken hun dynamiek interessant en voelbaar.
Ik vond het fijn dat de auteurs hun eigen karakters in de personages hebben gelegd: Valerie Vaes schreef Nova’s kant (meer logica en structuur), terwijl Rani De Vadder Celian tot leven bracht (meer chaos en speelsheid). Toch merk je als lezer helemaal niet dat dit verhaal door twee auteurs is geschreven; de schrijfstijl is vlot, toegankelijk en naadloos op elkaar afgestemd.
Misschien is dit chemie is meer dan een romance. Het verhaal laat je ook nadenken over keuzes die iedereen herkent: volg je je hart of je verstand? Tussen de regels door komen allerlei emoties voorbij – ergernis, prille verliefdheid, onzekerheid, pijn en verdriet – die het verhaal een mooie gelaagdheid geven.
Kortom: dit boek is een heerlijke enemies-to-lovers romance vol spanning, herkenbare emoties en sprankelende chemie, die je in één adem wilt uitlezen.
Het verhaal volgt Nova en Celian, die elkaar al kennen sinds hun zesde en sindsdien vooral elkaars ergernis zijn. Toch hebben ze één grote passie gemeen: het heelal. Nova is een echte perfectionist, gehecht aan structuur en planning. Celian daarentegen leeft volgens het motto go with the flow: regels interesseren hem weinig en hij gaat zijn eigen weg. Wanneer ze worden gedwongen samen te werken aan een belangrijk project, lopen de spanningen hoog op. Maar langzaamaan ontdekken ze dat tegenpolen elkaar ook kunnen aantrekken. En dan is er nog die stage bij NASA, die alles op scherp zet
De afwisseling van perspectief was echt een pluspunt bij dit verhaal. Elk hoofdstuk wordt verteld vanuit Nova of Celian, en die stemmen zijn opvallend verschillend. Nova’s hoofdstukken zijn introspectief, emotioneel en onrustig; ze piekert, twijfelt. Haar lichaamstaal en gedachten verraden voortdurend de spanning die ze ervaart in Celian’s aanwezigheid. Celian’s hoofdstukken daarentegen zijn rationeler, luchtiger en zelfverzekerder. Hij observeert, daagt uit en lijkt in eerste instantie meer controle te hebben. Juist die contrasten maken hun dynamiek interessant en voelbaar.
Ik vond het fijn dat de auteurs hun eigen karakters in de personages hebben gelegd: Valerie Vaes schreef Nova’s kant (meer logica en structuur), terwijl Rani De Vadder Celian tot leven bracht (meer chaos en speelsheid). Toch merk je als lezer helemaal niet dat dit verhaal door twee auteurs is geschreven; de schrijfstijl is vlot, toegankelijk en naadloos op elkaar afgestemd.
Misschien is dit chemie is meer dan een romance. Het verhaal laat je ook nadenken over keuzes die iedereen herkent: volg je je hart of je verstand? Tussen de regels door komen allerlei emoties voorbij – ergernis, prille verliefdheid, onzekerheid, pijn en verdriet – die het verhaal een mooie gelaagdheid geven.
Kortom: dit boek is een heerlijke enemies-to-lovers romance vol spanning, herkenbare emoties en sprankelende chemie, die je in één adem wilt uitlezen.
1
Reageer op deze recensie