Een waardige afsluiter van een prachtige serie

Na twee heerlijke voorgaande delen was ik helemaal klaar voor het slot van deze fijne trilogie. En wat een prachtig einde is De perfecte gastheer geworden!
Ook de cover is weer een plaatje: een romantische slaapkamer met uitzicht op de bergen. Alleen al bij het zien ervan wil je je koffers pakken en afreizen naar die idyllische plek in de Zwitserse Alpen.

In dit laatste deel staan Maas, de nuchtere rietdekker, en Ivy, de lieve dierenassistente, centraal. De proloog zet meteen de toon, precies zoals we van Annette gewend zijn. De vonk tussen hen spat van de pagina’s, maar misverstanden en onuitgesproken gevoelens zorgen voor de nodige spanning.

Dankzij de wisselende perspectieven van Maas en Ivy krijg je een mooi inkijkje in hun frustraties, twijfels en verlangens, waardoor je hen alleen maar beter leert begrijpen.

Annette van Zuijlekom – De Zeeuw heeft zich in dit deel nóg meer toegelegd op het uitdiepen van haar personages. De vriendengroep voelt inmiddels bijna als familie; stoere mannen met een warm hart en sterke, leuke vrouwen om hen heen. Je zou er zelf zo bij willen horen.

Wat ik extra knap vond, is hoe Annette alle losse eindjes uit de eerdere delen samenbrengt. Vooral het verhaal rondom Floris krijgt hier een interessant en mooi afgerond slot. En dan dat spannende moment met de zwangerschapstest… ik verklap natuurlijk niets, maar dat was echt heel leuk!

De perfecte gastheer is een waardige afsluiting van een heerlijke feelgoodtrilogie vol vriendschap, liefde en emotie. Een serie die je het liefst in één ruk uitleest — en waar je met een glimlach (en een vleugje weemoed) afscheid van neemt.