Een thriller die onder je huid kruipt en daar blijft zitten!

Met de Hebban-leesclub dook ik in Liefs, mama, en wat ben ik blij dat ik dit boek heb ontdekt. Vanaf de eerste bladzijde voelde ik het al: dit is zo’n verhaal dat je niet zomaar weglegt. Origineel, slim opgebouwd en geschreven met precies die onderhuidse spanning die je als lezer meteen nieuwsgierig maakt.

Iliana Xander wisselt het heden en verleden heel prettig met elkaar af. Door de mysterieuze brieven, ondertekend met Liefs, mama, ontdek je langzaam wat er vroeger is gebeurd rond de beroemde moeder van Mackenzie. Het is vertelkunst op z’n best: korte hoofdstukken, fijne cliffhangers en steeds nét genoeg informatie om door te willen lezen, maar nooit genoeg om je gerust te stellen.

De schrijfstijl is toegankelijk, bijna spreektaal, waardoor je moeiteloos het verhaal wordt ingetrokken. Maar vergis je niet: achter die eenvoud schuilt een zorgvuldig opgebouwde spanning die steeds strakker om je heen wordt gewikkeld. Dat contrast tussen lichte schrijfstijl en die stille dreiging werkt enorm goed en maakt het verhaal alleen maar verslavender. Ik wilde maar door blijven lezen…

Wat dit boek er voor mij echt laat uitsteken, is hoe goed Xander haar geheimen weet te doseren. Elke brief, elke terugblik, elke kleine hint heeft een functie. Alles bouwt stap voor stap op naar een twist die ik echt niet zag aankomen. Dit is zonder twijfel een van de meest verrassende thrillers die ik de laatste tijd heb gelezen.

Liefs, mama is zo’n boek dat je in één ruk uitleest en daarna nog even moet laten bezinken. Omdat het slim bedacht is. Omdat het spannend is. En omdat het verhaal onder je huid kruipt op een manier die je niet snel vergeet.

Ik kan alleen maar zeggen: wat een thriller. Een absolute topper van dit jaar. En ja, ik ga zéker meer lezen van deze auteur.