Lezersrecensie
Het kuuroord
Op de top van de Mont Turin ligt The Ice Retreat, een kuuroord waar pijn genezen wordt door middel van extreme koudebehandeling. Ariël Rose is een gewezen Olympisch kampioene en eigenaar van het oord. Zij zou haar eigen blessure genezen hebben met deze therapie en wilt hetzelfde voor anderen betekenen.
Hollie gelooft daar niets van. Met haar docuserie Bad Medicine wilt ze de waarheid rond alternatieve behandelingen naar boven brengen. Hollie komt voor de eerste keer in beeld wanneer ze in gesprek gaat met de moeder van Martyn, een jongen die aan fibromyalgie lijdt en behandeld werd voor zijn pijn bij The Ice Retreat. Hij is kort daarna verdwenen.
Het eerste hoofdstuk gaat over Florence en speelt zich 5 dagen voor de winterzonnewende af. Florence ontwaakt in een ziekenhuisbed waaraan ze vastgebonden ligt. Gezien de invalshoek rond extreme en/of alternatieve therapieën roept deze passage al meteen enkele vragen op. Haar naam zal nog vaker opduiken.
Na het gesprek met de moeder van Martyn en bedreigd te zijn op straat stuurt Hollie in een dronken bui een kwade tweet de wereld in. Onverwacht wordt ze uitgenodigd voor een kort verblijf in The Ice Retreat en mag ze Ariël interviewen.
Hollie is een complex personage. Ze is enorm gedreven en wilt niets liever dan Ariël ontmaskeren. Tegelijkertijd zit ze niet goed in haar vel en gaan haar emoties alle kanten op. De op de klippen gelopen relatie blijft haar achtervolgen en ze lijkt iets te vaak haar toevlucht te nemen in drank.
Ook haar woede heeft ze niet altijd onder controle. Ondanks alles waarmee ze worstelt, staat ze er wel. Ze heeft na haar moeilijke jeugd een succesvolle carrière uitgebouwd, wat ik sterk vond.
Eenmaal aangekomen met haar cameraman lijkt er een storm op komst te zijn en zit de plaatselijke bevolking niet te wachten op vragen over het oord: allemaal details die aan een goede spanningsopbouw bijdragen. Op het moment dat ze het terrein betreden, hebben ze daar geen goed gevoel bij. Kort daarna spoelt het verhaal 12 weken terug, naar het ogenblik waarop Martyn toekomt. Zo lees je over twee heel verschillende aankomsten.
Naar mate het verhaal zowel in het heden als in het verleden vorderde, groeide mijn nieuwsgierigheid. Ik kon het gevoel dat er iets mis was niet van mij afschudden. Dat het mysterie rond Ariël groot bleef, droeg daar natuurlijk aan bij. Ik wilde niets liever dan samen met Hollie het geheim achter deze vrouw en haar therapie ontrafelen.
De zoektocht naar de waarheid lijkt niet enkel een algemeen belang te dienen; Hollie is persoonlijk betrokken, maar waarom wordt niet meteen prijsgegeven. Op een gegeven moment kom je daar wel achter en dat zaaide opnieuw twijfel. Misschien liet Hollie zich te hard meeslepen en zocht ze door haar tunnelvisie in de verkeerde richting.
De auteur voert haar perspectiefwissels op de juiste momenten uit. Bij beide perspectieven eindigden de hoofdstukken vaak op een cliffhanger. Dan krijgt Hollie uit onverwachte hoek extra info. Het verhaal schakelt een aantal versnellingen hoger en dat zet een reeks van plottwists in gang. Richting het einde viel ik van de ene in de andere verbazing. Er zijn enkele details in het verhaal, vooral op het einde, die ik wat ongeloofwaardig vond overkomen. Die ga ik niet verder toelichten omdat ik dan een heel groot deel van het plot verklap.
Los daarvan heeft de auteur een meeslepend en spannend verhaal opgebouwd. Ik werd vaak op het verkeerde been gezet en zag de vele plottwists niet aankomen. Dit boek had ik in een mum van tijd uit. Zoek je voor jezelf of iemand anders nog een thriller die leest als een sneltrein? Dan heb je met Het kuuroord het ideale cadeau voor onder de kerstboom gevonden.
Dankjewel aan VBK België en Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar!
Hollie gelooft daar niets van. Met haar docuserie Bad Medicine wilt ze de waarheid rond alternatieve behandelingen naar boven brengen. Hollie komt voor de eerste keer in beeld wanneer ze in gesprek gaat met de moeder van Martyn, een jongen die aan fibromyalgie lijdt en behandeld werd voor zijn pijn bij The Ice Retreat. Hij is kort daarna verdwenen.
Het eerste hoofdstuk gaat over Florence en speelt zich 5 dagen voor de winterzonnewende af. Florence ontwaakt in een ziekenhuisbed waaraan ze vastgebonden ligt. Gezien de invalshoek rond extreme en/of alternatieve therapieën roept deze passage al meteen enkele vragen op. Haar naam zal nog vaker opduiken.
Na het gesprek met de moeder van Martyn en bedreigd te zijn op straat stuurt Hollie in een dronken bui een kwade tweet de wereld in. Onverwacht wordt ze uitgenodigd voor een kort verblijf in The Ice Retreat en mag ze Ariël interviewen.
Hollie is een complex personage. Ze is enorm gedreven en wilt niets liever dan Ariël ontmaskeren. Tegelijkertijd zit ze niet goed in haar vel en gaan haar emoties alle kanten op. De op de klippen gelopen relatie blijft haar achtervolgen en ze lijkt iets te vaak haar toevlucht te nemen in drank.
Ook haar woede heeft ze niet altijd onder controle. Ondanks alles waarmee ze worstelt, staat ze er wel. Ze heeft na haar moeilijke jeugd een succesvolle carrière uitgebouwd, wat ik sterk vond.
Eenmaal aangekomen met haar cameraman lijkt er een storm op komst te zijn en zit de plaatselijke bevolking niet te wachten op vragen over het oord: allemaal details die aan een goede spanningsopbouw bijdragen. Op het moment dat ze het terrein betreden, hebben ze daar geen goed gevoel bij. Kort daarna spoelt het verhaal 12 weken terug, naar het ogenblik waarop Martyn toekomt. Zo lees je over twee heel verschillende aankomsten.
Naar mate het verhaal zowel in het heden als in het verleden vorderde, groeide mijn nieuwsgierigheid. Ik kon het gevoel dat er iets mis was niet van mij afschudden. Dat het mysterie rond Ariël groot bleef, droeg daar natuurlijk aan bij. Ik wilde niets liever dan samen met Hollie het geheim achter deze vrouw en haar therapie ontrafelen.
De zoektocht naar de waarheid lijkt niet enkel een algemeen belang te dienen; Hollie is persoonlijk betrokken, maar waarom wordt niet meteen prijsgegeven. Op een gegeven moment kom je daar wel achter en dat zaaide opnieuw twijfel. Misschien liet Hollie zich te hard meeslepen en zocht ze door haar tunnelvisie in de verkeerde richting.
De auteur voert haar perspectiefwissels op de juiste momenten uit. Bij beide perspectieven eindigden de hoofdstukken vaak op een cliffhanger. Dan krijgt Hollie uit onverwachte hoek extra info. Het verhaal schakelt een aantal versnellingen hoger en dat zet een reeks van plottwists in gang. Richting het einde viel ik van de ene in de andere verbazing. Er zijn enkele details in het verhaal, vooral op het einde, die ik wat ongeloofwaardig vond overkomen. Die ga ik niet verder toelichten omdat ik dan een heel groot deel van het plot verklap.
Los daarvan heeft de auteur een meeslepend en spannend verhaal opgebouwd. Ik werd vaak op het verkeerde been gezet en zag de vele plottwists niet aankomen. Dit boek had ik in een mum van tijd uit. Zoek je voor jezelf of iemand anders nog een thriller die leest als een sneltrein? Dan heb je met Het kuuroord het ideale cadeau voor onder de kerstboom gevonden.
Dankjewel aan VBK België en Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar!
1
Reageer op deze recensie
