Schijndood

Schijndood opent met een scène die meteen alle aandacht naar zich toe trekt. We volgen de doodstrijd van een vrouw en dit hoofdstuk geeft ook al iets prijs over het motief. Daarna komt er in de proloog een meisje in beeld dat bij haar overleden moeder zit. Dat speelt zich af in 1996 en is nog niet meteen in het geheel te plaatsen.

Net op het moment dat Kim met haar team aanwezig is op de body farm voor een verplicht bezoek wordt het lichaam van een vrouw gevonden. En het gaat niet om een lichaam dat daar voor wetenschappelijke doeleinden aanwezig is. Kort nadien wordt ook een tweede slachtoffer op deze locatie gevonden. Zij overleeft het gelukkig net, maar wordt nadien in coma gehouden.

Kim en haar team tasten in het duister wat betreft het motief voor de moord en poging tot moord. Ook de locatie roept vragen op. Door grondig onderzoek wordt er op diezelfde body farm een lichaam gevonden dat enkele jaren geleden begraven werd.

Ik lees heel graag over Kim en dat was hier niet anders. Haar sociale vaardigheden laten dan wel eens te wensen over; je kan geen betere inspecteur vinden. Ze smijt zich volledig om gerechtigheid voor haar slachtoffers te krijgen.

Normaal gezien kunnen zij en Tracy, een nieuwslezeres, het niet met elkaar vinden. Toch sluiten ze een pact. Hiermee krijgt Kim het nog drukker want ze belooft een cold case te onderzoeken. Bovendien is Tracy kort daarna spoorloos verdwenen en moeten ze haar zo snel mogelijk vinden.

Heel deze zaak roept veel vragen op en dat maakt het net heel boeiend om te volgen. Het onderzoek verloopt niet super vlot, maar hun harde werk wordt uiteindelijk beloond.

Twee aanwijzingen doorheen het verhaal zorgden ervoor dat het einde niet als een complete verrassing kwam. Al zorgde dat er niet voor dat het verhaal voorspelbaar aanvoelde. Voor mij persoonlijk was dit een van de betere delen tot nu toe. Het verhaal was goed bedacht en las opnieuw erg vlot. Op naar de volgende delen met Kim in de hoofdrol!