Lezersrecensie
Deze zou verfilmd moeten worden!
De boeken van Angelique Haak zijn stuk voor stuk pareltjes, dus het is iedere keer weer spannend of ze haar vorige boek weet te overtreffen. En dat flikt ze gewoon opnieuw.
Als je het boek oppakt valt meteen de geweldige cover op. Er staat een vrouw op, waarbij het gezicht weg is en hier zit een gat waar je het begin van het boek al meteen ziet. Dit zorgde er bij mij voor dat ik meteen nieuwsgierig werd en begon te lezen. Ik moest toen eerst nog een ander boek uitlezen dus hij moest helaas toch echt nog even aan de kant. Maar toen ik mijn vorige boek uit had, wist ik niet hoe snel ik deze op moest pakken.
Het boek begint met een proloog geschreven vanuit Copycat. Wie dit is blijft onduidelijk. Copycat legt duidelijk uit wat je met een scalpel kunt doen. De toon is meteen gezet en ik kan alleen maar snel de pagina omslaan om verder te lezen.
Het verhaal gaat over Sasja Winters, een in het verleden bekende thrillerschrijfster die de Maasstadmoorden-serie geschreven heeft. Ze heeft zichzelf beloofd dat ze nooit meer zal schrijven. Maar dan staat de politie op de stoep.
Haak weet precies hoe ze een thriller moet schrijven. Ze bouwt de spanning op, vervolgens brengt ze de rust terug om dan weer genadeloos toe te slaan. De personages zijn zo goed uitgewerkt dat ik het gevoel had dat ik de personages echt kende. Bij verschillende personages weet Haak het zo te brengen dat je een gevoel hebt dat er iets niet klopt, maar je weet dan niet precies de vinger erop te leggen.
Het verhaal wordt verteld vanuit Sasja en andere delen vanuit Martin, een van de rechercheurs. Ook lees je korte fragmenten vanuit Copycat. Op het einde wordt uiteraard duidelijk wie Copycat is en dan vallen allerlei puzzelstukjes op zijn plek.
Als je van thrillers houdt, moet je deze gewoon oppakken. Ik zie het verhaal ook al helemaal voor me als hij verfilmd zou worden. Dit boek is daar uitermate geschikt voor. En Sasja Winters… daar kunnen we zelfs een verhaal van lezen bij de verhalenfabriek.
Dit boek ontvingen wij van De Crime Compagnie in ruil voor een recensie. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Als je het boek oppakt valt meteen de geweldige cover op. Er staat een vrouw op, waarbij het gezicht weg is en hier zit een gat waar je het begin van het boek al meteen ziet. Dit zorgde er bij mij voor dat ik meteen nieuwsgierig werd en begon te lezen. Ik moest toen eerst nog een ander boek uitlezen dus hij moest helaas toch echt nog even aan de kant. Maar toen ik mijn vorige boek uit had, wist ik niet hoe snel ik deze op moest pakken.
Het boek begint met een proloog geschreven vanuit Copycat. Wie dit is blijft onduidelijk. Copycat legt duidelijk uit wat je met een scalpel kunt doen. De toon is meteen gezet en ik kan alleen maar snel de pagina omslaan om verder te lezen.
Het verhaal gaat over Sasja Winters, een in het verleden bekende thrillerschrijfster die de Maasstadmoorden-serie geschreven heeft. Ze heeft zichzelf beloofd dat ze nooit meer zal schrijven. Maar dan staat de politie op de stoep.
Haak weet precies hoe ze een thriller moet schrijven. Ze bouwt de spanning op, vervolgens brengt ze de rust terug om dan weer genadeloos toe te slaan. De personages zijn zo goed uitgewerkt dat ik het gevoel had dat ik de personages echt kende. Bij verschillende personages weet Haak het zo te brengen dat je een gevoel hebt dat er iets niet klopt, maar je weet dan niet precies de vinger erop te leggen.
Het verhaal wordt verteld vanuit Sasja en andere delen vanuit Martin, een van de rechercheurs. Ook lees je korte fragmenten vanuit Copycat. Op het einde wordt uiteraard duidelijk wie Copycat is en dan vallen allerlei puzzelstukjes op zijn plek.
Als je van thrillers houdt, moet je deze gewoon oppakken. Ik zie het verhaal ook al helemaal voor me als hij verfilmd zou worden. Dit boek is daar uitermate geschikt voor. En Sasja Winters… daar kunnen we zelfs een verhaal van lezen bij de verhalenfabriek.
Dit boek ontvingen wij van De Crime Compagnie in ruil voor een recensie. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie
