Een ode aan de moedige vrouwen te Ravensbrück

Na het lezen van een artikel over een verloskundige in Auschwitz besliste de auteur Anna Ellory om een boek te schrijven over de vrouwen in het concentratiekamp te Ravensbrück. Ze deed onderzoek naar dit kamp en hoorde verhalen die ze nooit van tevoren had gehoord, daar startte de inspiratie voor de auteur.

*December 1989 Berlijn: De Berlijnse muur is gevallen, feest en vrijheid maar niet voor Miriam. Ze zorgt intensief voor haar zieke vader, de feestvreugde gaat aan haar voorbij. Zorgen, paniek en angst is voor haar een overheersend gevoel. Angst voor haar echtgenoot waar ze voor op de vlucht is geslagen. Bij het verzorgen van haar vader ziet ze een kamptatoeage, Miriam staat voor een mysterie, waarom heeft haar vader in een concentratiekamp gezet, hij is toch niet Joods? Miriam zet haar zoektocht verder, vechtend tegen haar eigen demonen.

Het verhaal start met een zweem van mysterie, als lezer vraag je je direct af wat er is gebeurd, de auteur slaagt erin de lezer nieuwsgierig te maken, zodat je in de ban blijft van het verhaal. Het boek is verdeeld in korte hoofdstukken, afwisselend kijk je door de ogen van Miriam en haar vader Henryk. De handelingen van de personages gebruikt de auteur om bepaalde emoties weer te geven, sublieme zet en unieke schrijfwijze. Op zeker ogenblik volgen de vele gebeurtenissen in Miriam haar leven zich te snel op, door de snelheid van deze gebeurtenissen en gevoelens verloor het verhaal even zijn kijk op de realiteit. Toch zet de auteur verschillende verhaallijnen neer om ons de wrede gebeurtenissen te Ravensbrück niet te negeren, gruwel en hel waar we niet mogen van wegkijken en dit op een originele manier neergezet!