soms hoeft een verhaal niet groot te zijn...

Het begon bij de titel die sprak me direct aan, dan ja de auteur vooral bekend van zijn jeugdboeken, kinderboeken ik noem het literatuur voor een breed publiek, ook dit boek kan je in een hokje steken, breed publiek en puur literatuur, een dun boek maar zo mooi met een zweem van verdriet.

*De 12-jarige Bianca woont met haar moeder en haar zieke broertje Alan. Alan vraagt heel veel aandacht, mama zeer bezorgd om de kleine Alan en noemt Bianca een meisje met gebruiksaanwijzing, onhandelbaar. Haar vader woont met zijn Cruz in een leefgroep en heeft beslist om Bianca minder te zien. Op een warme augustusdag krijgen ze bezoek, Bianca's favoriete actrice van de serie, hier bij ons en die noemt Bianca merkwaardig. Terwijl de dag vordert en de impulsen die Bianca krijgt, gaan Bianca haar gedachten alle kanten op.

Wat een prachtig boekje over één dag, dit kan ik enkel verwoorden met het woord "subliem", de zweem verdriet, worstelen met het leven, aandacht hangen over het verhaal, geen moeilijke woorden maar simpele zinnen die raken. Je hebt geen handleiding nodig om je te wentelen in het hoofd van Bianca. Het thema, moeilijke band, gezien worden, worden in korte hoofdstukken, gedachten voorgeschoteld. Een bewijs dat een verhaal niet groot hoeft te zijn, om binnen te komen, maak kennis met Bianca!