Een 'labour of love'.

Een ‘labour of love’. Tsjonge wat een werk heeft hierin gezeten. Met bijna 500 pagina’s een hele zit ook om te lezen. Uiteindelijk met plezier. Maar onderweg waren er wel wat momenten dat ik dacht hier had het wat bondiger gemogen!

Je zou je kunnen afvragen waarom een dubbelbiografie juist over deze twee dames. Dat heeft er vooral mee te maken dat er een schat aan brieven en dagboekfragmenten beschikbaar waren. Maar om van al die documenten een goed leesbaar verhaal te maken dat leest als een roman is bijzonder knap! Hoewel thans niet echt bekende namen, waren het in die tijd wel dames die men in bepaalde kringen goed kende. Cécile (1866-1944), die trouwde met de rijke Haagse projectontwikkelaar Adriaan Goekoop, was zelf behoorlijk actief met onder andere de emancipatie van de vrouw. En daarnaast was ze schrijfster van de in die tijd populaire feministisch roman Hilda van Suylenburg. Elsa (1868-1939) trouwde een minder gefortuneerd man, Alphons Diepenbrock, maar die ontwikkelde zich wel tot een belangrijke componist. Op Youtube kun je nog een aantal van zijn composities beluisteren. En vast ook nog wel eens in het Concertgebouw. Zijn naam kom je soms tegen op straatnaamborden.

Zoals gezegd, een lijvig boek. Vergt wat doorzettingsvermogen. Maar aan het eind heb je toch maar mooi de wereld meegemaakt van midden 19e tot midden 20e eeuw vanuit het perspectief van deze freules. En dat geeft net even een ander beeld dan een gewoon geschiedenis boek. Het mooiste vond ik overigens het inkijkje in het liefdesleven van beide dames. Dat ze strijdbaar waren is des te bijzonder als je het volgende leest:

“Welswaar mochten Françaises getuigen voor rechtbank en gemeente, maar het duurde nog tot 1907 voor een Franse gehuwde vrouw over haar eigen salaris kon beschikken (in Nederland zou men tot 1956 moeten wachten voor de handelingsonbekwaamheid van de getrouwde vrouw uit het Burgerlijk Wetboek werd geschrapt).”