Deens ongemak

Er zijn een paar overeenkomsten tussen De avond is ongemak dat ik onlangs las en deze roman. Beide romans spelen zich af op een boerderij, in dit geval op het Deense platteland. De hoofdpersoon Tue is net als Jas een tiener. Er sterft een kind, hier een baby bij de geboorte. Beide romans zijn semi-autobiografisch. Beide auteurs zijn jong en queer. Dat was ook een trigger voor mij om deze roman te lezen. Dat anders zijn is in beide romans overigens niet gethematiseerd. Maar ik lees zo’n verhaal wel met die lens. Groot verschil met De avond is ongemak is de stijl. Daar stond op elke pagina wel een mooie zin. Die heb ik hier niet echt kunnen ontdekken. En als ik al iets wilde noteren waren het passages die juist lelijk waren. Het is een wat hoekige naïeve stijl. En toenerig af en toe. Omdat het verhaal verteld wordt door de jonge Tue had ik daar minder moeite mee. De armoede en het rauwe leven van dit gezin is goed voelbaar. Vrolijk word je er niet van. En veel humor kon ik er niet in ontdekken.