Magie en een magische band tussen mens en dier.

uiters van de nacht – Relikwieën van het verleden door Mathias Maho heeft een cover die ontzettend goed bij het verhaal past. De cover heeft daarnaast iets duisters en trok me gelijk aan.

Het verhaal zelf was voor mij in het begin even zoeken. De eerste paar hoofdstukken gaan in een vliegend tempo aan je voorbij. De personages vliegen je om de oren en er gebeurt van alles. In het begin vroeg ik me vooral af waar gaat het boek nou eigenlijk over en kwam ik er wat moeilijk in. Dit lag vooral aan de snelheid waarmee alles verteld werd.

Echter naar verloop van tijd neemt de schrijver steeds meer de tijd om dingen te vertellen en dan zit je er al snel midden in. De magie begint op dat moment van het verhaal af te spatten. Het word spannend en de karakters ontwikkelen zich snel. Je leert meer over het verleden en hoe de magie tot stand is gekomen en krijgt een steeds betere band met de karakters.

Venga is echt een heel schattig karakter in het boek die mijn hart heeft gestolen maar ook de ruiters zijn heel interessant. Elke ruiter maakt zijn eigen ontwikkeling door en heeft zijn eigen problemen om op te lossen. De band tussen mens en dier heeft de auteur ook echt heel goed weten vast te leggen.

Een uitgebreide recensie vind je op mijn blog