Een Nederlandse 'Susin Nielsen'

Lang heb ik gedacht dat er niet 'iets als Susin Nielsen' in Nederland te vinden was. Die gedachte is nu vervlogen en de reden is: Sjoerd Kuyper met 'Bizar'.

In dit jeugboek mag de 13-jarige Sallie Mo drie maanden (waaronder de zomervakantie) niet lezen. Ze leest namelijk zóveel boeken dat ze de werkelijkheid niet (meer) zo goed aankan. Dit is iets wat na lezing misschien wel 'kip of ei' is, aangezien Sallie Mo hoogbegaafd is, en dan verloopt het contact met de werkelijkheid sowieso niet altijd fijn. Daarover zegt Sallie Mo het volgende: 'Vroeger moest je in de hoek van de klas gaan staan als je stom was, met je gezicht naar de muur en een puntmuts op je hoofd en op die muts stond 'ezel'. Ik sta in de hoek met een puntmuts waar 'hoogbegaafd' op staat. Bij wijze van spreken.' Treffender dan dit heb ik het nog niet voorbij zien komen.

Sallie Mo mag dus niet meer lezen, maar ze mag wel schrijven. En dat doet ze. 'Bizar' is het product van de zoektocht van Sallie Mo naar waarheid en werkelijkheid, naar contact en resoluut uit de hoek stappen waarin ze gezet is, maar waar ze gaandeweg ook zelf steeds is gaan zitten. Of dat lukt, en hoe dat lukt, dat moet je echt zelf gaan lezen. Zo vaak spreek ik niet van een must, maar dit boek is er wel eentje.

Geniet van Sallie Mo en haar verliefdheid op Dylan, haar warme gevoelens voor dierenvriend en -fluisteraar Beiteltje, de intense band die ze met opa David had én die ze heeft met Hamlet. De intertekstualiteit met dit werk van Shakespeare, maar ook met de Bijbel en nog meer boeken die door Sallie Mo's handen zijn gegaan, is om te smullen, al snap je soms daardoor ook maar al te goed waarom Sallie Mo met de wereld niet goed weg weet.

Als je na het lezen niet van Sallie Mo houdt, en niet van Sjoerd Kuyper, mag je wat mij betreft in de hoek. Met die puntmuts met 'ezel' erop.